Page 23 - อ่านฟรี ทาสรักทัณฑ์อสูร
P. 23
เบลินญาินญา
เบล
ไดเปรียบ
ในที่สุดอาทิตยก็แกเชือกใหเธอ ไขมุกถอนหายใจอยางโลงอก
แลวก็ไปจัดการธุระสวนตัวใหเรียบรอย เมื่อเดินมาถึงรถก็พบวาอาทิตย
คอยอยูแลว แถมยังเปดประตูรอเธออีกตางหาก
หญิงสาวคอนเขา แลวเขาไปนั่งในรถอยางเรียบรอย
“ถาเรียบรอยอยางนี้ตั้งแตแรกก็คอยยังชั่วหนอย”
“คุณจะพาฉันไปภูเก็ตจริงๆ เหรอคะ”
“ใช...”
“เอาละ...เรามาเจรจากันหนอยคะ ฉันรูอยูแลววาคุณไมมีวัน
ยอมปลอยฉันไปอยางแนนอน สาเหตุที่คุณพาฉันมาที่นี่ ก็เพราะคุณ
ไมพอใจที่ฉันดูหมิ่นคุณ หาวาคุณเปนพวกเฒาหัวงู แลวก็อะไรๆ อีก
หลายอยาง ฉันขอโทษคุณก็ไดคะ สิ่งที่ฉันพูดอาจจะเปนเพราะฉันยังเด็ก
รูเทาไมถึงการณ” เธอพยายามทํานํ้าเสียงดีๆ เหมือนตัวประกันที่รอง
ขอชีวิต
“พูดอยางนี้งายๆ ก็ดี เอาละ ผมเองก็ไมอยากยุงเกี่ยวกับคุณ
เหมือนกัน”
“การที่คุณพาฉันออกมาเที่ยวแบบนี้...คิดบางหรือเปลาวาฉันจะ
โดนคําครหาวาอยางไร ทุกคนจะคิดวาเราสองคนอยูแบบสามีภรรยากัน
ถึงแมวามันจะเปนไปไมไดก็เถอะ...ถึงคุณจะพาฉันกลับไปสงที่บาน
ทุกคนก็จะจับฉันแตงงานกับคุณ เรื่องแบบนี้คุณรับไดเหรอคะ”
“เรื่องนั้นผมเตรียมใจเอาไวแลว”
“เตรียมใจไววาอยางไร”
“เตรียมใจไววาจะขอคุณแตงงาน ถึงแมวามันยังเร็วไปก็เถอะ”
อาทิตยหันมาหยัดยิ้ม สายตาเจาเลหแตกตางไปจากที่เคย “เรียกวาเปน
21
