Page 22 - อ่านฟรี ทาสรักทัณฑ์อสูร
P. 22

ทาสรักทัณฑอสูร

                     “สภาพแบบนี้จะใหฉันเปดกระจกไดยังไงกันละ”
                     “รูแบบนั้นก็ดี” อาทิตยยิ้มหยัน และเคลื่อนรถออกไปสูทองถนน

                     ไขมุกแทบจะกลั้นใจตายเสียใหรูแลวรูรอด นั่งรถไปกับหมาปา

             ในคราบสุภาพบุรุษ รองตะโกนบอกใครไป ใครจะเชื่อกันละ เขาบอก
             วาจะมาสงเธอที่บานก็จริง แตนั่นมันหมายถึงหลังจากที่เธอกับเขาตอง

             คางอยูที่บานหลังเดียวกันตลอดทั้งอาทิตย ถึงแมเขาจะไมแตะตองตัว
             เธอ แตใครเลยจะยอมเชื่อ มีหวังคราวนี้เธอคงตองแตงงานกับเขาโดยไร

             ขอโตแยง
                     อาทิตยไมรูเลยหรือ วาการที่พาตัวเธอมาหมายความวาเขายอม

             แตงงานกับเธออยางแนนอน หญิงสาวอยากจะรองไหเสียจริง
                     เขาและเธอนั่งรถมานานหลายชั่วโมง...จนเธอเพลียหลับไป

             ตั้งหลายครั้ง กระทั่งรูสึกอึดอัด นั่งไมเปนสุข จนอาทิตยสังเกตเห็น
                     “เปนอะไร!? เห็นนั่งไมเปนสุขตั้งแตเมื่อกี้แลว”

                     “ชวยกรุณาปลอยฉันจากเชือกนี้ทีไดไหม”

                     “ไม...ถาขืนผมปลอยคุณ คุณก็เปดกระจกตะโกนใหคนชวยพอดี”
                     “ฉันไมทําแบบนั้นหรอกนา ฉัน...เออ...ฉันอยากเขาหองนํ้า” ทาย

             ประโยคนํ้าเสียงดังออยๆ อาทิตยเลิกคิ้วสูง เหมือนเพิ่งนึกได
                     “นาเสียดายนะ ผมนาจะซื้อผาออมใหคุณตั้งแตทีแรก”

                     “พูดบาๆ ปลอยฉันนะ ฉันอยากเขาหองนํ้านี่นา”
                     “ก็ได ผมจะแกเชือกใหคุณ แลวคุณอยาไดคิดหนีละ ถาคุณคิด

             จะหนี ผมจะตามไปลากคุณขึ้นรถ แลวจะบอกวาเปนเรื่องของผัวเมีย ถา

             คุณไมเชื่อก็คอยดูแลวกัน”
                     ไขมุกเมมปากเขาหากันแนน ถึงแมเธออยากจะหนีไปจากเขา

             แคไหนก็ไมกลาทําอยูดี เพราะทามกลางสถานการณแบบนี้ ผูชายถือวา

                                          20
   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27