Page 20 - อ่านฟรี กระซิบรักจากคุณเพื่อนบ้าน
P. 20
่
กระซิบรักจากคุณเพือนบ้าน
อะพาร์ตเมนต์เก่าๆ ซึ่งบริหารโดยรัฐบาล สภาพภายในเหมาะที่จะเรียกว่าห้องเลี้ยงสัตว์
ขนาดเล็กมากกว่าที่อยู่อาศัย ที่นอนโสโครกวางอัดแน่นบนพื้น ทั้งเศษผมและเศษอาหาร
กระจัดกระจายตามซอกหลืบ เสียงกรีดร้องและเสียงร้องไห้ของบรรดาน้องๆ ดังระงมทั้งวัน
ทั้งคืน เสื้อผ้าห้อยโตงเตงลงมาจากเชือกซึ่งถูกขึงโดยรอบ ทั้งอึดอัดและเหม็นชื้น แค่คิด
โฮตารุก็คลื่นไส้แล้ว
โฮตารุไม่ได้อคติกับครอบครัวขนาดใหญ่หรือครอบครัวที่มีลูกหลายคน เขามี
โอกาสได้ดูรายการสารคดีเกี่ยวกับครอบครัวขนาดใหญ่ผ่านทางโทรทัศน์บ้าง เขาสามารถ
รับรู้ได้ถึงความรักระหว่างพ่อแม่ลูก รวมถึงความรักระหว่างพี่น้องด้วยกัน
ปัญหาคงอยู่ที่ตัวของโฮตารุมากกว่า เขาไม่เหมาะกับสภาพแวดล้อมเช่นนั้นเลย
แม้แต่น้อย
มนุษย์และสัตว์มีความสามารถในการปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมที่เกิดและ
เติบโต บรรดาพี่น้องของโฮตารุก็ดูสนุกกับการใช้ชีวิตที่ไม่เป็นระเบียบนี้ดี แต่โฮตารุกลับ
ไม่สามารถท�าตัวให้คุ้นชินได้
ประสาทสัมผัสการฟัง การมอง และการดมกลิ่นของโฮตารุถูกปลุกเร้าอยู่ตลอด
เวลา แต่ละวันผ่านไปโดยไม่เคยรู้จักค�าว่าความเป็นส่วนตัว
แค่ลูกที่มีอยู่ตอนนี้ก็ล�าบากจะแย่แล้ว แต่แม่ก็ยังดันทุรังคลอดลูกกับผู้ชายคนใหม่
ออกมาอีกเรื่อยๆ
แม่ชอบเด็กที่สุด อยากมีอีกหลายๆ คน
แม่พูดด้วยรอยยิ้มประดุจนางฟ้าจึงไม่มีใครกล้าโต้แย้งอะไร โฮตารุได้แต่นึกในใจ
ว่าไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย
แม่ไม่ได้ชอบเด็ก แม่คิดว่าลูกจะช่วยให้ความรักระหว่างแม่กับผู้ชายคนใหม่
แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น นอกจากนี้แม่ยังชอบความรู้สึกตอนคลอดลูกเหนือสิ่งอื่นใด
ยุคสมัยนี้ไม่ว่าอะไรก็มีชื่อโรคไปเสียหมด โฮตารุมั่นใจว่าหากลองค้นหาดู แม่
ของเขาอาจได้ชื่อโรคแปลกๆ ติดตัวมาก็เป็นได้
เอาเป็นว่าลูกคนที่สามจากทั้งหมดสิบเอ็ดคนอย่างโฮตารุ เติบโตมาโดยไร้ความ
ทรงจ�าว่าเคยนั่งตักแม่
พี่สาวทั้งสองของโฮตารุนั้นถูกเลี้ยงดูแบบทิ้งๆ ขว้างๆ ไม่ต่างจากแมวจรจัด ทั้งคู่
16
