Page 24 - อ่านฟรี กระซิบรักจากคุณเพื่อนบ้าน
P. 24
่
กระซิบรักจากคุณเพือนบ้าน
หากมีใครฝากมิยามุระซื้อสินค้าปลอดภาษี เขาก็รับฝากด้วยความยินดี เมื่อครู่
ก่อนงานปาร์ตี้เริ่ม สาวๆ ในแผนกมารวมตัวกันเพื่อรับของฝากซื้อและแลกเปลี่ยนกันดู
อย่างครื้นเครง
มิยามุระได้รับยกย่องว่าหน้าตาหล่อเป็นอันดับต้นๆ ของแผนก เขาปฏิบัติต่อ
ผู้หญิงอย่างสุภาพไร้ที่ติ ผู้ชายเพอร์เฟกต์ขนาดนี้แน่นอนว่าย่อมเป็นที่หมั่นไส้ของคนเพศ
เดียวกัน แต่มิยามุระกลับไม่เคยถือสา แม้แต่กับเพื่อนร่วมรุ่นเพศชายที่ไม่ได้สนิทมากมาย
อย่างโฮตารุ เขายังใจดีซื้อของมาฝาก แล้วแบบนี้ใครจะไปเกลียดลงล่ะ
โฮตารุพึมพ�ากล่าวขอบคุณก่อนรับของฝากไว้ เขามองสีหน้ามิยามุระผ่านแว่น
สายตา
“เจ็ตแล็กหรือเปล่า? ดูท่าทางเหนื่อยๆ?”
ถ้าเป็นฉันคงโดดงาน ไม่มีทางเข้าบริษัทหลังลงเครื่องอย่างนี้หรอก โฮตารุคิด
ในใจ แต่งานของโฮตารุไม่มีความจ�าเป็นต้องเดินทางไปต่างประเทศอยู่แล้ว งานของเขา
สบายก็จริง แต่อยู่นอกเหนือเส้นทางที่จะได้เลื่อนต�าแหน่ง แม้ทั้งสองเข้ามาท�างานใน
บริษัทพร้อมกัน แต่มิยามุระกลับก้าวหน้าล�้าโฮตารุไปไกลโขอยู่
“ขอบใจที่เป็นห่วง แต่ข้อดีเพียงอย่างเดียวของฉันคือความอึด เพราะฉะนั้นสบาย
มาก”
มิยามุระยิ้มสดใส ขนาดโฮตารุเป็นผู้ชายยังอดใจสั่นไม่ได้ หนุ่มคนนี้เปี่ยมล้นไป
ด้วยเสน่ห์จริงๆ
มิยามุระเป็นคนคุยง่าย มีความเป็นกันเอง ระหว่างสนทนาสัพเพเหระกับอีกฝ่าย
โฮตารุรู้สึกว่างานปาร์ตี้ครั้งนี้ก็สนุกดีเหมือนกัน
แต่พอหัวหน้าวัยห้าสิบเข้ามาร่วมวงด้วย บทสนทนาก็เปลี่ยนทิศทางเป็นความ
น่าร�าคาญตามแบบฉบับของวงเหล้าไปโดยปริยาย
“มิยามุระกับโดจิมะอายุสามสิบแล้วใช่ไหม เป็นวัยที่ต้องลงหลักปักฐานสร้าง
ครอบครัวได้แล้ว”
สมัยนี้ยังมีคนพูดจาแบบนี้ด้วยสีหน้าอวดเก่งอยู่อีกเหรอ โฮตารุนึกเอือมระอา
แต่หัวหน้าไม่หยุดอยู่แค่นั้น ยังคงพล่ามสั่งสอนลูกน้องต่อ ผู้ชายน่ะต้องแต่งงานถึงขึ้นชื่อ
ว่าเป็นผู้ชายเต็มตัว และเริ่มเป็นผู้ใหญ่จริงๆ ก็ต่อเมื่อมีลูกนั่นแหละ โฮตารุอดสงสัยไม่ได้
20
