Page 43 - อ่านฟรี คว้าหัวใจในทุ่งบลูเบอร์รี
P. 43
TENGA KOBAYASHI
ระหว่างมุ่งหน้าสู่หมู่บ้านอายาโอริ ซาซากิบอกอย่างใจดีว่าหากมีเรื่องที่ไม่เข้าใจ
หรือกังวลก็เชิญถามได้โดยไม่ต้องเกรงใจ ถึงจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ ก็อยากให้ทุกคนได้สนุก
กัน ทุกคนที่หมู่บ้านต่างยินดีต้อนรับ ถ้ามีเรื่องเดือดร้อนเพราะความแตกต่างทางวัฒนธรรม
หรือธรรมเนียมเชิญปรึกษาได้ทุกเรื่องโดยไม่ต้องอดทน เพราะเขาจะวิ่งไปช่วยเสมอ สาวๆ
ทั้งเก้านอกจากเซี่ยอวี่ต่างฟังแล้วใจเต้นตึกตัก แต่พอรู้ว่าซาซากิแต่งงานแล้ว ทั้งคันรถก็
ปกคลุมด้วยบรรยากาศแห่งความผิดหวัง
“น่าเสียดายจริงๆ ถึงจะเจ็บใจ แต่ผู้ชายดีๆ ส่วนใหญ่ก็มีเจ้าสาวกันหมดแล้ว
พวกที่ไม่มีก็เป็นเกย์ซะมาก... ช่างเถอะ ได้ยินว่า ‘นายจดหมาย’ หนุ่มหล่อคนนั้นเป็นลูกพี่
ลูกน้องของซาซากิซัง ไว้คาดหวังกับปาร์ตี้คืนนี้ดีกว่า”
ฉันไปอาบน�้าก่อนนะ ต้องตั้งใจแต่งหน้าใหม่สักหน่อย อีหลินเดินเข้าห้องอาบน�้า
อย่างลิงโลดใจโดยมีเซี่ยอวี่มองตาม
(...พูดเองแท้ๆ ว่าแค่มาเที่ยวกับอยากได้ของฝาก ไหงท่าทางตั้งอกตั้งใจขนาดนั้น
...ในเมื่อไม่ใช่ยากูซ่าก็ปล่อยฉันกลับสิ ไม่ต้องรับบทบอดี้การ์ดแล้วนี่นา... แต่ชิ่งหวิน
ไหว้วานให้กีดกันการหาคู่ของอีหลินนี่นะ... โธ่เอ๊ย ท�าอย่างไรดีเนี่ย...)
เซี่ยอวี่กุมขมับพลางกลิ้งไปมาอยู่บนเตียง
เขาดิ้นอยู่ครู่หนึ่งจนหอบ
(...ดิ้นรนเอาป่านนี้ก็ช่วยไม่ได้ ในเมื่อเป็นอย่างนี้เห็นทีคงไม่ต้องใช้เล่ห์กลอะไร
แล้วปล่อยให้ความแตกไปซะ พอความแตกก็รีบขอโทษซาซากิแล้วให้เขาส่งตัวกลับดีกว่า)
เซี่ยอวี่เตรียมตัวเตรียมใจ งานเลี้ยงต้อนรับจัดขึ้นที่ศาลาประชาคมในคืนนั้น
ขณะที่สาวๆ ทั้งเก้าแต่งเนื้อแต่งตัวด้วยชุดกี่เพ้าหรือเสื้อผ้าอันสวยสดงดงามเพื่อหาคู่
เซี่ยอวี่กลับเข้าร่วมงานในสภาพเสื้อเชิ้ตแขนยาวกับกางเกงยีน
ศาลาประชาคมไม่ได้มีแค่หนุ่มโสดที่ก�าลังหาคู่และครอบครัวเท่านั้น แต่มีชาวบ้าน
มารวมตัวกันแทบทั้งหมู่บ้าน กระดาษประดับดอกไม้เขียนสโลแกนว่า ‘ต้อนรับอย่างอบอุ่น’
‘ขอบคุณที่มาเยือน’ ‘จีนญี่ปุ่นคือเพื่อน’ ตกแต่งอยู่ตรงทางเข้า เมื่อซาซากิน�าทางเข้าไป
ในงาน เสียงปรบมือต้อนรับก็ดังสนั่น รอบข้างเต็มไปด้วยใบหน้ายิ้มแย้มอย่างสนอกสนใจ
และรอยยิ้มที่บ่งบอกว่าอยากสนิทสนม บรรยากาศแห่งการต้อนรับอบอวลไปทั่ว
(...หมู่บ้านนี้โหยหาเจ้าสาวซะเหลือเกินแฮะ... ทุกคนมองมาทางนี้ด้วยสีหน้ายิ้ม
39
