Page 42 - อ่านฟรี คว้าหัวใจในทุ่งบลูเบอร์รี
P. 42
คว้าหัวใจในทุ่งบลูเบอร์รี
เล็กๆ แต่ซิ่งหวินกลับพูดจาเป็นลางร้ายว่า “พวกชอบซึนเดเระอาจจะชอบเกินคาด”
(...ซาซากิคงมองรูปปราดเดียวแล้วตัดทิ้งไปเพราะคิดว่าเป็นกะเทยสมัครมา
กลั่นแกล้งแหงๆ)
เซี่ยอวี่ท�าหน้าหงิกแต่ก็นึกในใจว่างานนี้น่าจะรอด
หลังจากนั้นอีหลินก็เรียนบทสนทนาภาษาญี่ปุ่นในชีวิตประจ�าวันจากชิ่งหวินโดยมี
เซี่ยอวี่คอยฟังอยู่ข้างๆ เมื่อเซี่ยอวี่เริ่มจับใจความได้ บัตรเชิญสู่หมู่บ้านอายาโอริส่วนของ
สองคนและค่าตั๋วเครื่องบินก็ส่งมาถึง ท�าเอาเซี่ยอวี่หน้าซีดเผือด
บริษัททัวร์ที่หมู่บ้านมอบหมายให้จัดการเห็นจากพาสปอร์ตว่าเซี่ยอวี่เป็นผู้ชาย
แต่ดูเหมือนทางบริษัทจะด�าเนินการต่อเพราะเข้าใจเอาเองว่าเป็นคณะทัวร์ที่มีผู้หญิงเก้าคน
กับผู้ชายหนึ่งคน และแล้วเซี่ยอวี่จึงเดินทางมาถึงแผ่นดินญี่ปุ่นโดยที่ไม่มีใครแย้งขึ้นมา
เลยแม้แต่น้อย
...ท�าอย่างไรดี ไม่อยากจะเชื่อ ทั้งที่ไม่ได้แต่งหน้าหรือแต่งตัวเป็นผู้หญิง ไหง
ทุกคนกลับเชื่อกันง่ายๆ เล่า ถึงจะเป็นประเทศที่มีชาติพันธุ์หลากหลายและให้ความส�าคัญ
กับอัตลักษณ์ แต่ผู้หญิงที่ไหนจะไม่เหมือนผู้หญิงได้ขนาดนี้หา ดูให้ออกสิ
โดยเฉพาะซาซากิ...! ถ้านายดูออกแต่แรกว่ารูปถ่ายกับอีเมลตอบกลับของชิ่งหวิน
เป็นเรื่องโกหกพกลม เรื่องมันก็คงไม่กลายเป็นแบบนี้...! เซี่ยอวี่นึกแค้นใจระคนเจ็บใจ
“เซี่ยอวี่ เห็นไหมล่ะว่าไม่ใช่ยากูซ่าซะหน่อย ค่อยยังชั่ว ก่อนพบซาซากิซังฉันเอง
ก็กังวลนิดหน่อย แต่เท่านี้ก็สนุกกับญี่ปุ่นได้อย่างสบายใจสักที ...เนอะ ซาซากิซังเป็นคน
ใจดีและวิเศษมาก พูดภาษาจีนคล่องปรื๋อ ใส่ใจแม้กระทั่งเรื่องเล็กน้อย ทั้งหล่อ ทั้งอ่อนโยน”
เป็นจอมบื้อที่เห็นฉันตัวจริงแล้วยังดูไม่ออกต่างหาก เซี่ยอวี่พึมพ�าในใจ
“...แต่เขาบอกว่าแต่งงานแล้ว มีลูกแล้วด้วย”
น่าเสียดายนะ เซี่ยอวี่บอกเสียงเย็น
ซาซากิถือป้ายเขียนด้วยมือมารับที่สนามบินนาริตะอย่างยิ้มแย้มแจ่มใส คง
เพราะไม่นึกไม่ฝันว่าจะมีผู้ชายปะปนอยู่ในหมู่สาวๆ ที่มาหาคู่ เขาจึงพาทั้งสิบขึ้นรถไมโครบัส
โดยไม่มีวี่แววระแวงสงสัยเซี่ยอวี่แม้แต่น้อย หลังจากนั้นเขายังพาเที่ยวชมสถานที่ต่างๆ
ทั้งโตเกียวทาวเวอร์ สกายทรี วัดอาซากุสะ โอไดบะ และเรนโบว์บริดจ์พร้อมกับท�าหน้าที่
ไกด์เป็นภาษาจีนอีกด้วย
38
