Page 53 - อ่านฟรี พลิกชะตาวิวาห์ลวง
P. 53
หม่าฉีตั่ว
ความจริงเขาได้ยินเสียงทะเลาะกันช่วงหนึ่งจึงยืนอยู่ข้างนอกเงียบๆ มอง
ดูนางเผชิญหน้ากับทุกอย่างเพียงคนเดียวแล้วก็อดทนดูต่อไปไม่ได้
ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากช่วยนาง แต่เกรงว่าจะท�าให้เรื่องวุ่นวายมากยิ่งขึ้น
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเขารู้ว่านางคงไม่อยากให้เขาช่วย เพราะนางไม่ใช่ผู้หญิงอ่อนแอ
และท่าทางทระนงตนของนางก็ท�าให้นางไม่อาจแสดงความอ่อนแอให้คนบ้านนั้น
เห็นได้
เขาคิดหาเหตุผลมากมาย แต่กลับโน้มน้าวตัวเองให้จากไปเช่นนี้ไม่ได้
เขาเดินมาถึงปากตรอกก็เดินต่อไปไม่ได้อีก รออยู่ครู่หนึ่งก็เห็นหญิงสาวที่ใช้ผ้า
ปิดหน้านั้นขอบตาแดง แต่แสร้งท�าเป็นเดินจากสถานที่ที่เพิ่งสร้างความอับอาย
ให้นางมาอย่างสงบ
เขาไม่รู้จะพูดปลอบใจอย่างไร แต่เมื่อเห็นท่าทางนางเหมือนจะร้องไห้ก็
อยากจะพานางไปให้ไกลจากที่นี่
เขาไม่เคยคิดว่าตนเองจะท�าอะไรพิเศษมากมายให้กับผู้หญิงที่เพิ่งเคย
พบกันสองครั้ง ดูเหมือนจะไม่ใช่แค่ ‘เห็นใจในชะตากรรมเดียวกัน’ เท่านั้น
เสียงลมพัดใบไม้จนเกิดเสียงดัง ลมในช่วงต้นฤดูใบไม้ร่วงท�าให้รู้สึกเย็น
ผ้าปิดหน้าผืนนั้นถูกลมพัดจนเกือบจะร่วงหล่นพื้น เขาจึงจ�าต้องปล่อยมือข้างหนึ่ง
รวบผ้าที่ก�าลังปลิวผืนนั้นไว้ ทว่าฝ่ามือก็แตะลงบนไหล่บางของนางโดยไม่ทันระวัง
ท�าให้เขาเกร็งตัวโดยไม่รู้ตัว
สายลมที่พัดผ่านไม่ได้พัดเพียงเสื้อผ้าให้พลิ้วไหว แต่ยังพัดผ่านดวงตา
คู่งามของนางด้วย
51
