Page 51 - อ่านฟรี พลิกชะตาวิวาห์ลวง
P. 51
หม่าฉีตั่ว
วันนี้ข้าคงไม่กินแล้ว”
เมื่อถูกนางก่อกวนเช่นนี้ นอกจากเด็กที่ไม่รู้ประสา ท่าทางทุกคนก็คง
ไม่มีอารมณ์จะกินอาหารแล้ว
จั่วซูฝานมองม่อเซียงเหล่ยเดินข้ามธรณีประตูไปด้วยแววตาที่ว้าวุ่น
ยิ่งกว่าเดิม
แม้รู้สึกสะใจหลังจากฉีกตั๋วเงินชั่วครู่ แต่ขณะที่ม่อเซียงเหล่ยก้าวออก
จากบ้านสกุลจั่ว ความรู้สึกเสียใจก็ท�าให้นางขอบตาแดงขึ้นมา อยากจะย้อนเวลา
กลับไป หยิบตั๋วเงินที่ถูกฉีกขาดไปนั้นมาต่อกลับให้เป็นเหมือนเดิม
นอกจากตอนที่อาจารย์เสียชีวิตแล้ว นี่เป็นครั้งที่สองที่นางเสียน�้าตา
เพราะความสะเทือนใจ แต่ยังอยู่หน้าบ้านสกุลจั่วและยังมีคนมุงดูอยู่ นางไม่มีวัน
แสดงความอ่อนแอให้ใครเห็นอย่างเด็ดขาด ท�าให้ตัวเองเป็นตัวตลกเสียเปล่าๆ
นางกัดริมฝีปากแน่น ยืดตัวตรงเดินจากไป ขณะที่อีกก้าวเดียวจะก้าวพ้น
ปากตรอกแล้วนั้น ใบหน้าที่คุ้นเคยก็ผ่านเข้ามาในสายตา
เซี่ยโหวยี่มองดูดวงตาที่แดงก�่าของนาง ไม่ได้พูดปลอบโยนใดๆ เขาถาม
เพียงว่า “ข้าจะออกนอกเมือง จะไปด้วยกันหรือไม่”
ม่อเซียงเหล่ยเงยหน้ามองเขา ตัวของชายที่ยืนอยู่เบื้องหน้าเอียงเล็กน้อย
แต่หลังไม่เคยงอท�าให้เขายังคงดูมีสง่าราศี
ดวงตาลึกภายใต้คิ้วชี้มีแววสงบและอ่อนโยน ริมฝีปากบางเม้มบางๆ
สีหน้าซีดขาวกว่าครั้งก่อนเล็กน้อย เขาจ้องมองนางเงียบๆ รอคอยค�าตอบของนาง
ต่อมาทุกครั้งที่ม่อเซียงเหล่ยคิดถึงช่วงเวลานี้ ก็มักจะรู้สึกว่าคงเป็นเพราะ
ตัวเองโกรธมากเสียจนขาดสติจึงได้ยื่นมือให้เขา
เขาจับมือเบาๆ มือทั้งสองกุมกันแน่นอยู่ใต้แขนเสื้อ ม้าพันธุ์ดีที่ถูกมองข้าม
49
