Page 49 - อ่านฟรี พลิกชะตาวิวาห์ลวง
P. 49
หม่าฉีตั่ว
แววตาที่สงบตลอดมาของนางมีแววโกรธขึ้นมาอย่างควบคุมไม่ได้ นาง
ไม่สามารถแยกแยะได้แล้วว่าแท้ที่จริงนางโกรธที่จั่วซูหยุนตอกย�้าแผลเป็นของ
นาง หรือโกรธสายตาที่เหยียดหยามของสาวใช้คนนั้นกันแน่
นางรับตั๋วเงินสามร้อยต�าลึงนั้นมาท่ามกลางสายตาเหยียดหยามของ
ผู้คน นางมองเงินสามร้อยต�าลึงนั้นแวบหนึ่ง จากนั้นก็ฉีกตั๋วเงินจากตรงกลาง
ทีละใบ
นางยิ้มเยาะที่มุมปาก ทิ้งเศษกระดาษเหล่านั้นลงบนพื้น “เดิมทีข้าคิดว่า
จะต้องทวงเงินจ�านวนนี้คืน แต่เมื่อคิดดู เมื่อถูกคนชี้นิ้วประณามว่าข้าหน้าไม่อาย
แล้ว ข้าก็ไม่รู้ว่าจะต้องการเงินสกปรกเช่นนี้ไปท�าไม ถือเสียว่าข้าจ่ายเงินซื้อ
บทเรียน ท�าตามค�าสั่งเสียอาจารย์ไม่ได้ เลี้ยงคนดีๆ สองคนให้กลายเป็นหมาป่า
ตาขาวไปซะได้ เฮ้อ!”
ขณะที่ตั๋วเงินนั้นถูกฉีก ไม่ว่าสาวใช้คนนั้นหรือจั่วซูหยุนล้วนหน้าเปลี่ยนสี
และค�าพูดที่นางพูดต่อมานั้นก็ท�าให้จั่วซูฝานหน้าเปลี่ยนสีเช่นเดียวกัน
ส่วนคนอื่นๆ ที่มุงดูต่างพากันเสียดายตั๋วเงินที่ถูกฉีกขาด แต่ในใจของ
คนจ�านวนไม่น้อยก็เปลี่ยนความคิดที่มีต่อม่อเซียงเหล่ยไป ต่างรู้สึกว่าการที่นาง
มาคิดบัญชีกับสองพี่น้องสกุลจั่ว ความจริงแล้วไม่ใช่เพราะนางโลภ แต่นางเพียง
ต้องการทวงความยุติธรรมให้กับตัวเองเท่านั้นเอง
นั่นไม่ใช่แค่เงินสามต�าลึงและไม่ใช่กระดาษเปล่าสามใบ แต่เป็นตั๋วเงิน
มูลค่าหนึ่งร้อยต�าลึงสามใบ นางรับมาแล้วฉีกมันโดยไม่กะพริบตาเลย ความ
เด็ดเดี่ยวเช่นนี้ไม่ใช่คนทั่วไปจะมี
จนกระทั่งกระดาษเหล่านั้นตกลงพื้นไปพักหนึ่ง จั่วซูหยุนจึงมีสติกลับคืน
จากความตื่นตระหนก นางสบตาม่อเซียงเหล่ยอย่างตื่นตะลึง ดวงตาคู่นั้นมีแวว
47
