Page 38 - อ่านฟรี พิศวาสไม่วาย
P. 38

พิศวาสไมวาย

             ทหารลากเอาไปยิงเปาในปาซะอยางแนนอน...
                     ขณะที่ทุกคนตางวิ่งเขาไปใกลกันเต็มที่แลวนั่นเอง เชนีก็สั่งให

             ทุกคนหยุดตะแคงหูฟงเสียงฝเทาที่กําลังใกลเขามา
                     อะไรบางอยางบอกเขาวาผูที่กําลังจะมาถึงคือพรรคพวกของตน

             ที่เปนฝายหนีอยางแนนอน...สวนฝายไลลานั้นตามหลังมาติดๆ โนน
                     ชายหนุมจึงเหลียวซายแลขวาและสั่งใหพรรคพวกถอยเขาไปยึด
             ยุทธภูมิอันเปนภูเขาเนินเตี้ยๆ ในบริเวณนั้นเอาไวกอน

                     หลังจากทุกคนเขาประจําที่ไมกี่อึดใจ...มองตะกับลูกนองมันก็
             โผลเขามาเปนชุดแรก ตามมาดวยคนสนิท และทหารที่แบกรางของ

             หมอสาวตามมาติดๆ ไมนับพรรคพวกที่ตามมาหางๆ อีกนับสิบคน
                     มองตะถึงกับชะงักเมื่อรูวาเขามาในกับดักของคนแปลกหนา...

             หากแตพอเห็นหนาเชนีเขาก็ถึงกับยิ้มออก
                     “เฮย...เชนี...ไอเพื่อนยาก”

                     มันยกมือที่แทบจะยกไมขึ้น...ขึ้นตบบาชายหนุม ขณะที่เชนีพุง
             สายตาไปยังรางบางที่ถูกแบกอยูนั่น
                     “นั่นไง...หมอโวยหมอ...ฉันเอามาฝากแก แกกําลังตองการ

             ไมใชรึ”

                     “แตไมตองการทหารดวยนี่หวา ไปโนน...ขึ้นไปบนโนนเร็ว...”
                     เชนีตอบพลางไลใหทุกคนขึ้นไปบนเนินเตี้ยๆ ใกลๆ นั้นเพื่อ
             ซอนตัว

                     “โอโฮ...ทําเลเยี่ยมเลย...แบบนี้เราซุมโจมตีมันไดไมเหลือแน”
                     มองตะรูสึกพอใจกับที่ซอนเหลานั้นอยางยิ่ง

                     “แกอยาบา...เราจะใชมันหลบทหารไทยชั่วคราวเทานั้น จนกวา
             มันจะเลยไป...”

                     “ไหนแกวายังไงนะ...ใชหลบเรอะ ในเมื่อเรามีโอกาสเก็บมันให

                                          36
   33   34   35   36   37   38   39   40