Page 37 - อ่านฟรี พิศวาสไม่วาย
P. 37
นภาลัย ไผสีทอง
และตอมาก็เริ่มมีความหวัง
คงมีใครมาชวยหลอนแลวละมัง...หญิงสาวคิดพลางโผลหนาออก
มาเห็นความวุนวายของภายนอก และเห็นดาบปลายปนของทหารที่ถูก
สั่งใหเฝาหลอนเอาไวอยูตรงหนาดวย
มันขูตะคอกอะไรออกมาบางคํา ซึ่งทําใหหลอนตองมุดหัวเขา
เต็นทไปอยางรวดเร็ว...และคอยเงี่ยหูฟงการเคลื่อนไหวเปนอันดับตอไป
หลอนไดยินเสียงวิ่ง เสียงฝเทา...และเสียงเก็บของใหวุนวายตาม
มา...ซึ่งก็ทําใหยิ่งแนใจวาบัดนี้ทางการคงสงกําลังมาตามตัวหลอนคืนแลว
แนนอน
หลังจากนั้นก็เริ่มมีเสียงปนดังตอบโตกันเปนระลอกๆ ถี่ขึ้นแลว
ก็ถี่ขึ้น...จนสุดทาย...ผาเต็นทที่หลอนถูกขังอยูก็ถูกเลิกขึ้น และหญิงสาว
ก็ถูกมันสั่งใหออกไป
ทันทีที่กาวออกมามือสากๆ และสกปรกของมันก็ลากหลอน
ถูลูถูกังตามใครตอใครเขาปาไปทันที
จันทิมันตุดิ้นสุดแรงและพยายามขัดขืนสุดกําลัง...ไมยอมใหมัน
ลากไปไดงายๆ เจานั่นจึงหันมาซัดหลอนเต็มกําลังของมัน เลนเอา
รางบางถึงกับหมุนควางหมดสติไปในบัดดล...แลวมันก็ชอนอุมหลอนวิ่ง
ตามพรรคพวกไปโดยมีผูคอยคุมขบวนอยูรั้งทาย
เสียงปนนั้นดังไปไกลพอจะทําใหทั้งเชนีและชเวซึ่งเขามาใกล
จุดหมายเต็มที่ถึงกับหูผึ่งไปดวย...ทั้งคูถึงกับหยุดนิ่ง...ตะแคงหูฟงที่มา
ของเสียงกันไปตามๆ กัน กอนจะวิ่งตามไปในพริบตาตอมา
เรื่องแบบนี้ไมตองบอกก็พอจะเดาไดทันทีวาเกิดอะไรขึ้น...
เวลานี้ทหารคงตามสะกดรอยมาถึงที่แลวอยางแนนอน
คนอยางมองตะชางหาเรื่องนัก...และเอาตัวรอดไมคอยสําเร็จ
สักเทาไรดวย ถาเชนีไมรูวามันเอาตัวหมอมาดวยละก็ เขาคงปลอยใหถูก
35