Page 22 - อ่านฟรี เงาศศิธร
P. 22
20 เ ง า ศ ศิ ธ ร
แลวถอนใจ นั่นเธอกับสองบอดี้การดกินหรือ ไมนากินเยอะขนาดนั้นเลย
ศศินพงศผายมือ ยักคิ้ว “เชิญ...โนน ในครัวมีที่ลางจาน ตองลางใหสะอาด
นะ ไมใชทําลวกๆ ผมสาบานคุณจะไมมีทางกาวออกไปจากที่นี่ได ถาทําไมเรียบรอย”
“มันจะมากไปแลวนะคุณ รูไหมคุณหนูนิศาเปนใคร”
“ผมไมสน ในเมื่อพวกคุณกินก็ตองเก็บลาง อยาคิดใชคนอื่น” ดัดนิสัยยัย
คุณหนูขี้อวด ตอใหความจริงเขาสามารถเรียกลูกนองมาจัดการเรื่องงายดายตรง
นี้ แตเขาไมจําเปนตองทําแบบนั้น
เคชักปนออกจากขอบกางเกง “เค...อยาเสียมารยาท” ตอใหคนอยางเธอ
เสียมารยาทอยูประจํา แตงานนี้คือการพิสูจนตัวเองเพื่อใหพนคําดูถูกของผูชาย
ปากหมาคนนี้
“ครับคุณหนู” เคเก็บปนไมมีลูกกลับไปที่เดิม คอมศีรษะใหหญิงสาวผูเปน
เจานาย สองบอดี้การดชวยกันเก็บจาน ชาม กระทะ แกวนํ้า กระติกนํ้า ทุกสิ่ง
ทุกอยางเดินตามกันไปในครัว
“ไมนาลืมตัวกินเยอะขนาดนี้เลย” คิงออกความเห็นขณะถือของเดิน
เคียงขางเค
“วาแตมันอรอยจริงๆ นะ นํ้าจิ้มรสเด็ดเผ็ดกําลังดี หมูนุมเขาถึงเครื่องหมัก
ฉันวาเราคงจะลืมรานนี้ไมไดเลยเชียวละ”
“งั้นๆ แหละ” คุณหนูนิศากรเบะปาก ไมอยากยอมรับความจริงกับความ
อรอยของหมูกระทะเขาถึงเนื้อถึงเครื่อง
“คุณหนูกินไปเกือบสองกิโลนะครับ งั้นๆ จริงหรือครับ” เคมันก็หาเรื่องใส
ตัวไป รูจักนิสัยคุณหนูอยู ขี้โวย ขี้วีน ไมยอมคน ยังกลาอาปากแหย
“ฉันหิวหรอก หุบปากอยาพูดมาก เอาเศษอาหารไปเทลงในถังซะ” แกเกอ
ดวยการดุสองบอดี้การด
“อยาใชคนอื่น ฝกทําเองบางคุณหนู คุณกินมากกวาคนอื่น” ศศินพงศแทรกขึ้น
“ฉันมีคนคอยทําให ทําไมตองทําเอง” บาไปใหญแลว อีตาคนนี้เปนเจานาย
เธอตั้งแตเมื่อไหร เที่ยวออกคําสั่ง