Page 7 - อ่านฟรี ม่านมายาชายาผู้ถูกลืม
P. 7
บทที่หนึ่ง
ชัยชนะของแม่ทัพแลกมาด้วยชีวิตทหารเรือนหมื่น
จันทราคล้อยเด่นเหนือขอบนภา แสงสีขาวสายหนึ่งปรากฏขึ้นร�าไร ณ
ที่อันไกลโพ้น เสียงไก่ขันดังแว่วขาน เร่งเร้าดวงตะวันให้ปรากฏกายเร็วไวขึ้น
โจวซวี่ยงไล่ข้ารับใช้ออกไป เขารับหวีมา จากนั้นลงมือถักผมเปียให้
หลี่เซวียนด้วยตนเอง เขาขมวดคิ้วเข้มมุ่น ในเบื้องลึกของดวงตาก�าลังข่มกลั้น
ความเศร้าหมองเอาไว้ ในอกหดรัดแน่นจนแทบจะหายใจไม่ออก
หลี่เซวียนหันกลับไปเล็กน้อย จ้องมองไปทางเขา
ท่านรองยังเยาว์วัยยิ่ง ทว่าเรือนกายกลับสูงใหญ่ รูปโฉมโดดเด่นเหนือ
สามัญ แลดูสะดุดตาท่ามกลางฝูงชนยิ่งนัก ใบหน้าของเขาขาวหมดจดดั่งหยก
นัยน์ตาสีด�าฉายประกายจางๆ วาววับแพรวพราว ดุจดั่งอัญมณีสีนิลซึ่งไร้รอย
ราคี งดงามหมดจดแม้แต่อิสตรีก็ต้องทอดถอนใจ
“ท่านรอง ท่านเป็นอะไรไปหรือ” หลี่เซวียนเอ่ยปาก ทั้งสีหน้าแววตาล้วน
เปี่ยมไปด้วยรอยยิ้ม
หลี่เซวียนเป็นลูกบ่าวรับใช้ของจวนอ๋อง แม้นจะมีฐานะเป็นบ่าวไพร่ ทว่า
ทุกคนในจวนอ๋องล้วนปฏิบัติกับนางราวกับคุณหนู เพราะว่านางน่ารักฉลาดเฉลียว
ใสซื่อบริสุทธิ์ และเพราะนางได้รับความโปรดปรานจากท่านอ๋อง พระชายา ยิ่ง
กว่านั้นท่านชายทั้งหลายต่างก็ชื่นชอบนางกันทั้งสิ้น
