Page 21 - อ่านฟรี หัวใจจอมทมิฬ
P. 21
ดาหลา
ดาหลา
เธอก็อยูไมได
“รูความจริงถึงกับพูดไมออกเลยสิ” เขาควาหมับเขาที่ตนแขน
กลมกลึง กระชากเขามาปะทะกาย นํ้าผึ้งตกใจ เจ็บราวไปทั่วหนาอก
“ถาคุณจะมาถากถางดวยตาตอวาดวยปากก็ปลอย ฉันจะกลับ ไม
ทํางานที่นี่แลว”
เธอดิ้นรนออกจากวงแขนแข็งแกรงดุจปลอกเหล็ก แตยิ่งดิ้นเขายิ่งรัด
แนนจนกระดูกแทบจะหักออกจากกัน
“หึ…คิดจะมาก็มา คิดจะไปก็ไป มันไมงายอยางนั้นหรอกนะ
แมนํ้าผึ้งหลงรัง”
ทรีซเหยียดยิ้มอยางเยยหยัน ใชมือขางหนึ่งประกบปลายคางมนและ
บังคับใหอยูกับที่ ใบหนาดิบเถื่อนโนมลงมาใกล แววตาดุดันนากลัวจนเธอ
ตองหลุบมองแผนอกที่มีไรขนออนอยูเต็ม
“คุณจะทําอะไร ปลอยนะฉันเจ็บ” เธอพยายามแกะมือเขาออกแต
ไมสําเร็จ เริ่มหวาดหวั่นและกลัวคนตรงหนาจนใบหนาเนียนซีดเผือด
“เจ็บเหรอ ลูกคนขี้โกงเจ็บเปนดวยเหรอ”
มุมปากไดรูปกดลึกอยางดูแคลน สายตาคมไมตองพูดถึง ถามี
กองไฟสุมอยูในดวงตามันคงลุกโชนแดงกํ่า
“ฉันเปนคนนะ มีเลือดมีเนื้อมีหัวใจ ยังไงก็เจ็บ” เธอบอกอยาง
เจ็บชํ้า นํ้าตาพานจะไหลออกมาจนตองเชิดหนาขึ้นเพื่อใหมันไหลกลับเขาไป
ขางใน
ทรีซไดแตมองความเจ็บชํ้านั้นอยางหมั่นไส
“สมควรแลวนี่…” เขาพูดเหมือนคนใจรายแลวปลอยมือจากปลาย
คางเธอ “ในเมื่อเธอสมัครใจมาทํางานที่นี่ ฉันก็จะรับไวในอัตราคาจางเทา
คนงานคนอื่น และเธอตองทําทุกอยางที่ฉันสั่ง ไมใชเฉพาะงานบัญชี”
“แตฉันสมัครมาทํางานในตําแหนงพนักงานบัญชีนะคะ”
19