Page 36 - อ่านฟรี GOSICK สาวน้อยยอดนักสืบ ตอน กะโหลกศีรษะของบิเอลซิบับ 5
P. 36

30   GOSICK 5 สาวน้อยยอดนักสืบ


                  คำซึยะยิ้มเล็กน้อยเหมือนกับว่ำกลับมำมีสติอีกครั้งแล้วพูดต่อไปว่ำ
                  “เนื้อหำเขียนท�ำนองว่ำ ‘คุณสมบัติของกำรเป็นลูกผู้ชำยคือห้ำมท�ำอะไรตำม

           อำรมณ์ควำมรู้สึกส่วนตัว ห้ำมใช้ชีวิตอย่ำงเรียบง่ำย’ หรือไม่ก็ ‘ยอมทิ้งชีวิตเพื่อประเทศ
           ชำติ และต้องฝึกปรือตนเองเพื่อกำรนั้น’ บำงทีก็ อืม คล้ำยๆ กับจดหมำยที่ได้รับจำก
           พี่ชำยคนโตล่ะมั้ง แต่ในจดหมำยจะเขียนแรงกว่ำ อย่ำงเช่น ‘จงตั้งใจเรียนกลับมำเพื่อเป็น

           ลูกผู้ชำยที่สง่ำผ่ำเผย ท�ำงำนรับใช้ประเทศชำติท่ำมกลำงสถำนกำรณ์โลกที่มีกำรเปลี่ยนแปลง
           อยู่ตลอดเวลำ’ ไม่เคยเปลี่ยนเลยแฮะ พี่ชำยนี่”
                  “โห?”
                  “ส่วนพี่ชำยคนรองก็ส่งนิตยสำรวิทยำศำสตร์มำให้ซึ่งมันก็น่ำสนุกดีนะ แล้วก็
           นิตยสำรงำนถักนิตติ้งถักไหมพรมที่พี่สำวส่งมำให้นี่ก็น่ำสนใจเหมือนกัน พออ่ำนโน่นอ่ำนนี่

           ก็ลืมเรื่องอื่นไปหมดเลยล่ะ”
                  “หำ”
                  อำวริลรู้สึกว่ำตัวเองตอบอย่ำงเซ่อๆ ซ�้ำไปซ�้ำมำแล้วหน้ำแดงขึ้นมำเล็กน้อย เธอ

           อึกอักระหว่ำงที่นั่งอยู่บนม้ำนั่ง มองขวำบ้ำง มองซ้ำยบ้ำง เงยหน้ำมองไปทำงด้ำนบนบ้ำง
           มือดึงชำยกระโปรงจีบของชุดนักเรียนแล้วบิดไปมำพลำงรู้สึกกังวลใจ
                  (อยำกหำเรื่องอะไรที่มันสนุกมำกๆ มำคุยด้วยจังแฮะ เรื่องสนุกๆ ที่จะท�ำให้
           คุโจคุงสดชื่นขึ้น อ่ำ....)
                  เมื่อช�ำเลืองมองไปด้ำนข้ำงก็เห็นว่ำคำซึยะก�ำลังก้มลงไปมองหน้ำนิตยสำรที่

           น่ำจะไม่ถูกโรคอีกครั้ง อำวริลจึงรีบเปิดปำกพูด
                  “คุโจคุง รู้จัก ‘วิทยุโลกวิญญำณ’ มั้ย?”
                  “ไม่รู้จัก อะไรเหรอ ไอ้นั่นน่ะ?”

                  อำวริลท�ำสีหน้ำเป็นประกำยกับค�ำตอบของคำซึยะ แล้วพูดต่ออย่ำงมุ่งมั่น
                  “คือว่ำนะ วิทยุโลกวิญญำณก็คือ.... คือว่ำ จู่ๆ สวิตช์ของวิทยุก็เปิดขึ้นมำเอง
           ทั้งที่ไม่น่ำจะมีใครอยู่ในห้องตอนกลำงดึกน่ะ แล้วก็ดูดเสียงคนตำยจำกภพโน้นมำออก
           วิทยุไง เสียงต้องค�ำสำปดังขึ้นมำพร้อมกับเสียงคลื่นแทรกที่น่ำกลัว....”
                  เสียงอำวริลเล่ำเรื่องรำวอย่ำงออกรสออกชำติดังก้องไปทั่วสวนเย็นๆ

                  ลมพัดมำอีกครั้ง กลีบดอกไม้สีทองที่บำนสะพรั่งทุกกลีบในแปลงดอกไม้ปลิว
   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40