Page 35 - อ่านฟรี GOSICK สาวน้อยยอดนักสืบ ตอน กะโหลกศีรษะของบิเอลซิบับ 5
P. 35
Kazuki SAKURABA 29
เมื่อจบคำบเรียน อำวริลก็จ้องมองวิวนอกหน้ำต่ำงห้องเรียนด้วยควำมห่อเหี่ยวใจ
เธอมองเห็นคำซึยะก�ำลังเร่งฝีเท้ำตรงไปทำงหอพักชำยจำกไกลๆ ท่ำทำงกำรเดินตรงดิ่ง
ไม่สนใจมองสิ่งรอบตัว ไม่ว่ำจะเป็นสนำมหญ้ำที่แสนงดงำมหรือดอกไม้ที่บำนสะพรั่งจน
ดูรำวกับทหำรก�ำลังเดินขบวนอยู่คนเดียว
และแล้วเวลำก็ผ่ำนไปจนเลยช่วงกลำงสัปดำห์
ลมค่อยๆ เย็นลงเรื่อยๆ ใบไม้ของต้นไม้ที่เคยเขียวชอุ่มหม่นลงยิ่งขึ้นจนเริ่ม
เปลี่ยนเป็นสีของฤดูใบไม้ร่วง ทุกครั้งที่ลมชื้นเย็นยะเยือกพัดผ่ำน กลีบของดอกไม้หลำก
สีสันที่บำนสะพรั่งอยู่ในสวนก็จะถูกพัดกระจัดกระจำยไปทั่วสนำมหญ้ำจนมีสีสันสดใส
“คือว่ำ คือว่ำ คุโจคุง”
อำวริลค่อยๆ เดินเข้ำไปใกล้คำซึยะที่ก�ำลังตั้งหน้ำตั้งตำอ่ำน ‘นิตยสำรแข็งแกร่ง
รำยเดือน’ อยู่ตรงม้ำนั่งบนสนำมหญ้ำแล้วส่งเสียงเรียกอย่ำงหวำดๆ ในสวนของโรงเรียน
ช่วงโพล้เพล้นั้นเต็มไปด้วยนักเรียนจับกลุ่มพูดคุยกันตำมที่ต่ำงๆ ไปทั่ว
อำวริลจ้องมองมำจำกทำงด้ำนหลังของม้ำนั่งก่อนจะถำม
“คุโจคุง ก�ำลังอ่ำนอะไรอยู่เหรอ?”
“หืม? อ้อ”
คำซึยะเงยหน้ำขึ้นมำแล้วตอบด้วยใบหน้ำยิ้มแย้มว่ำ
“ ‘นิตยสำรแข็งแกร่ง รำยเดือน’ ไงล่ะ พี่ชำยคนโตส่งมำจำกญี่ปุ่นน่ะ แต่ละเดือน
จะเขียนเกี่ยวกับคุณสมบัติของลูกผู้ชำยว่ำควรมีชีวิตอย่ำงไรด้วยเนื้อหำที่ยัดเยียดแนวคิด
น่ำอึดอัดให้ไงล่ะ ฉันน่ะ ไม่ถูกโรคกับนิตยสำรนี่เอำซะเลย”
“มะ ไม่ถูกโรคงั้นเหรอ? แล้วท�ำไมถึงได้ตั้งหน้ำตั้งตำอ่ำนขนำดนั้นล่ะ?”
อำวริลกะพริบตำสีฟ้ำปริบๆ แล้วถำมออกไป เธอนั่งลงข้ำงๆ บนม้ำนั่งแล้วจ้องมอง
นิตยสำร ลมเย็นๆ พัดมำอีกครั้งหนึ่งจนผมสั้นสีทองของอำวริลพลิ้วไหว กลีบดอกไม้
สีชมพูปลิวมำแตะที่ต้นคอสีขำวก่อนที่จะลู่ไปตำมต้นคอแล้วร่วงลงสู่สนำมหญ้ำ
คำซึยะพึมพ�ำด้วยท่ำทำงเหงำหงอย
“....ท�ำไมกันนะ”
“หืม?”
