Page 24 - อ่านฟรี ชะตาต้องรัก
P. 24
22 ช ะ ต า ต อ ง รั ก
“ทานสงสตรีมากอกวนขาถึงจวนตามเคย” จะเปนใครไปมิไดที่กลา
ทําเรื่องชั่วชาเชนคนผูนี้ สนุกนักหรือไรกอกวนเขามิหยุดหยอน
ทานกุนซือเอียงหนามองคนตรงหนา “เชิญนั่งกอนทาน เห็นทีจะเปน
เรื่องเขาใจผิดเสียกระมัง” อาวุธของทานกุนซือคือรอยยิ้ม เขาละลายหัวใจ
สตรีดวยการแจกรอยยิ้ม เบิกตาหันไปชมทัศนียภาพรอบตัว สําราญกับการ
รํ่าสุราในหอสุราแหงนี้อยูเนืองๆ
“ยอมเปนทาน” เขามั่นใจ
“กระไรกลาวหาขาเชนนี้” เขานั่งรํ่าสุราอยูกับพวกคุณชายที่ชื่นชอบ
ความรื่นเริง ยังไมไดลุกไปทําอยางที่คนองอาจกลาวหา
“ไมเปนทานจะเปนใครไปได”
“ทานรูปงาม รางกายแข็งแรง ยอมมีสตรีแอบชอบทาน นางอาจจะ
ทนไมไหวบุกเขาไปถึงจวนทานยอมเปนได” ทานแมทัพมีรูปโฉมงามนอย
เสียเมื่อไร หากเขาเปนสตรียอมคลั่งไคลผูนําทัพคนนี้ดวยเชนกัน
“แตไหนแตไหน ก็เปนทานที่กลาสงสตรีมาเพื่อลองใจขา”
“กระไรขาตองลองใจทาน”
คนเจาเลหบายเบี่ยง ทุกทีเขายอมรับวาสงโฉมสะคราญไปยั่วยวน
คนหนานิ่ง ไรใจ ไรความรื่นเริงกับสตรีที่มีทั้งความงาม ความเยายวน
หวังใจจะใหสตรีออนหวานเหลานั้นปลนความบริสุทธิ์ผุดผองไปจากทาน
แมทัพผูสงางาม ทวาทุกคราลวนมิเคยสําเร็จ ฟางเจี๋ยเกิงเกรงกลัวกระไร
กับสตรีตัวเล็กๆ ซํ้ายังมีโฉมงามทุกนางที่เขาสงไป แตครานี้ยอมไมใช
ในเมื่อเขายังนั่งรํ่าสุราอยูกับสหายสายสุรา ยังไมไดลุกไปทําเรื่องที่ถูก
ใสรายนั้นเสียหนอย
“ทานสงสตรีแปลกประหลาดนั่นเขาจวนขา ซํ้านางยังไรสามัญสํานึก
เขาไปในหองอาบนํ้าของขา”
“ถึงขั้นเขาหองอาบนํ้าของทานเชียวหรือ นางชางหาญกลา ขาชัก
อยากจะพบนางเสียแลวสิ”
“อยาไขสือ ทานสงนางไป...” เขาอยากซัดกุนซือเจาสําราญผูนี้ให
กระดูกหัก รางกระเด็นไปสักหมื่นลี้
การยั่วโทสะทานแมทัพ ชางเปนงานถนัดของทานกุนซือ บุรุษ