Page 22 - อ่านฟรี ชะตาต้องรัก

บทที่ 2

หยกงามหลงยุค

หลังจากสวมอาภรณตัวในเรียบรอย เขาจึงสวมเสื้อคลุมสีดํา
ทานแมทัพฟางกาวออกจากจวน ตั้งใจไปคิดบัญชีกับใครบางคนที่กลา
ทําใหเขาขายหนาตอสตรีผูงดงามราวเทพธิดา อันนี้เขาประจักษตอสายตา

เชื่อเถอะวานางตองถูกปราชญเจาสําราญสงตัวมากลั่นแกลงตนเชนคราว
กอนๆ
เห็นเปนเรื่องขบขันหรือไร การที่เขาบริสุทธิ์นั้นแปลกนักหรือ หากวา
ตอนนี้ความบริสุทธิ์ทุกกระเบียดนิ้วในตัวเขาไดถูกนางกอกวนแคเพียงมอง
รางกายที่มีเสื้อตัวบางคลุมราง นางชางเปนหญิงไรยางอาย เขารูสึกราวมี
บางสิ่งบางอยางกระแทกหัวใจ ความตองการบางอยางอันไมเคยมีตอสตรี

ไดปรากฏ ภายในรับรูไดถึงความรอนรุม คลายมีเปลวไฟสุมอยูขางในทรวง
“มีสตรีหนาไมอายอยูในหองอาบนํ้าของขา หาเสื้อใหนางสวมซะ”
ฟางเจี๋ยเกิงสั่งสาวใชเยาจื่อ สีหนาอานยากแตความโกรธกรุนอยูภายใน
ซํ้าในเวลาเดียวกันยังมีระลอกคลื่นรอนรุมดวย แยกไมออกวาดีใจหรือโกรธ
บุรุษผูนี้หนาตายตั้งแตไหนแตไร กอนจะกาวออกจากประตูตรงไปยังจวน

ปราชญเจาสําราญ อยางไรเสียตองเปนฝมือคนผูนั้นเชื่อไดเลย
พอไปถึงจวนกุนซือ พอบานแจงแกเขาวาทานกุนซือไมอยูที่จวน
คนเชนกุนซือเจาสําราญจะอยูที่ใดไดนอกจากหอสุรารื่นรมย มิตรสหาย
ของกุนซือลั่วเต็มเมือง หายตัวไปไหนคนทั่วเมืองซานซียอมรูกันทั่ว
บุรุษรูปงามหนาหยกรูปรางสูงสงาภายใตเสื้อคลุมสีดําซึ่งเปนอาภรณ
ประจําตัวนอกจากเสื้อเกราะยามออกรบ เขาสืบเทากาวมาดมั่นตรงไปถึง

หอสุรารื่นรมย ที่ซึ่งบุรุษหนุมทั่วแควนไมวาคุณชายตระกูลสูง บรรดาขุนนาง
คหบดี ตางไปหาความสําราญกับสุรายาเมา เห็นจะยกเวนทานแมทัพ
ผูเครงขรึมเพียงหนึ่งเทานั้นที่ไมชอบมาหาความสําราญ