Page 17 - อ่านฟรี เปิดหัวใจในรีสอร์ตปิดตาย (เล่มเดียวจบ)
P. 17

MASAKI KUSUDA


                                      ึ
                                    ิ
                                              ็
                                                        ี
                              ิ
                เพราะเป็นช่วงอาทตย์ตกดนจงไม่ค่อยเหนผ้โดยสารทมานงเรอข้ามฟากชมวว ิ
                                                        ่
                                                              ื
                                                           ั
                                                           ่
                                                 ู
                           ี
          แล้ว ทว่าข้างหน้าต่างท่เป็นลานรวมตัวของผู้เข้าร่วมโอเพนนิงแคมเปญกมีนักท่องเท่ยว
                                                                        ี
                                                               ็
          สิบกว่าคนยืนด้วยกัน มองเห็นชายในชุดสีด�าทางการ พนักงานยกกระเปาในเครื่องแบบ
                                                    ี
          ท่เข็นรถเข็นคันโตบรรทุกกระเปาเดินทางข้างในจนแน่นเอ๊ยด บนรถเข็นน้นยังมีกระเปา
           ี
                                                               ั
          เดินทางกองโตวางซ้อนอยู่อีกชั้น
                  ื
                เม่อมิซึกิเดินไปข้างๆ ท่ขายต๋วเรือข้ามฟาก ชายสวมชุดสุภาพคนน้นก็เดินมา
                                      ั
                                                                  ั
                                  ี
          หาด้วยรอยยิ้มอย่างมีมารยาท ถุงมือสีขาวสะอาดจนแสบตา
                “ขอประทานอภัยครับ ท่านผู้โดยสารเป็นผู้ให้เกียรติเข้าร่วมโอเพนนิงแคมเปญ
          ของเออร์เบินซีซันมิฮามะจิมะ ถูกต้องหรือเปล่าครับ”
                มิซึกินิ่งงันเล็กน้อยเมื่อเจอค�าพูดที่สุภาพอลังการก่อนจะพยักหน้า “ใช่ครับ”
                “ผมได้รับแจ้งว่าถูกรางวัล”
                “ขออนุญาตตรวจสอบได้หรือเปล่าครับ”
                ในใบแจ้งรายละเอียดการเดินทางเขียนไว้อย่างชัดเจนว่าให้น�าใบแจ้งถูกรางวัล
          ติดตัวไปด้วยเพื่อยืนยันตัวตน

                                                     ึ
                มิซึกิหยิบซองจดหมายท่มีความหนาประมาณหน่งออกจากกระเปาเป้ จ่าหน้า
                                  ี
          ซองเขียนว่า ‘คาเสะ มิจิยะ’ ในข้อก�าหนดเขียนว่าผู้ถูกรางวัลไม่สามารถมอบสิทธ์ให้กับ
                                                                     ิ
          ผู้อื่นได้ เขาจึงยื่นให้ด้วยความหวั่นใจเพราะไม่รู้จะได้หรือเปล่า
                “ขออภัยท่เสียมารยาทครับ...คุณคาเสะ มิจิยะเข้าร่วมคนเดียวสินะครับ ขออภัย
                        ี
          ที่ให้รอนาน”

                คาเสะ มิจิยะ คือชื่อของเขาในทริปนี้ มิซึกิทวนชื่อนั้นอีกครั้งในใจและพยักหน้า
          อย่างระมัดระวังเพื่อไม่ให้ท�าตัวผิดปกติ

                “กระผมรับหน้าที่เป็นผู้ดูแลซีซันอินมิฮามะจิมะ นามว่าฮานาอิครับ จะเป็นผู้น�า

          เท่ยวในแคมเปญทัวร์คร้งน้ หากมีเหตุขัดข้องหรือต้องการอะไรเพ่มเติมสามารถแจ้งมา
                              ี
           ี
                                                          ิ
                           ั
                                         15
   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22