Page 23 - อ่านฟรี! [นิยาย] if รักนี้เริ่มต้นที่โลกอีกใบ (เล่มเดียวจบ)
P. 23

SACHI UMINO


          ล่วงรู้ว่าตัวเองใจฝ่อไปแล้ว
                “ไม่ได้เข้าข้าง แค่รู้สถานการณ์ภายใน เพราะพวกนายเอาแต่รับออร์เดอร์มาแบบ

                                                   ั
                                                                        ี
            ั
          ไม่ย้งคิด ไม่ค�านึงถึงความสะดวกของฝ่ายวิศวกรรมแบบน้น ฉันถึงต้องย้ายมาอยู่ตรงน้ไง
          เล่า”
                “น่นสินะ ถูกดึงตัวจากฝ่ายวิศวกรรมมาอยู่ฝ่ายขาย ตัวนายก็เป็นฝ่ายขายแล้ว
                  ั
          เปลี่ยนวิธีคิดซะ”

                โองามิพูดจาเย็นชาอย่างไม่สนใจค�าตอบแล้วเบนสายตามามองบัตรพนักงานท ่ ี
          ห้อยอยู่ตรงอกอากิฮิโตะ

                อากิฮิโตะเข้าใจทันทีว่าก�าลังมองอะไรอยู่ มองค�าว่า ‘วิศวกรฝ่ายขาย’ ท่ถูกพิมพ์
                                                                   ี
          ไว้ข้างรูปใบหน้าของอากิฮิโตะนั่นเอง
                ตัวอักษรท่ไม่ใช่ท้งฝ่ายขายหรือฝ่ายวิศวกรรม ก็เหมือนกับสภาพของตนท่ถูก
                        ี
                                                                       ี
                             ั
          จัดให้สังกัดอยู่ฝ่ายขาย อากิฮิโตะขมวดคิ้วเงียบๆ


                ฤดูใบไม้ผลิปีที่แล้ว ดอกซากุระก�าลังบานละมั้ง

                น่าจะก�าลังบาน แต่เขาจ�าไม่ค่อยได้
                ในวันแรกที่ปีงบประมาณใหม่เริ่มต้น อากิฮิโตะอุ้มลังกระดาษที่ใส่แฟมเอกสาร

                                                      ี
                     ื
          และอุปกรณ์เคร่องเขียนกระจุกกระจิกเช่นปากกา มายืนอยู่ท่หน้าทางเข้าฝ่ายขายอย่าง
          เหม่อลอย
                                                     ี
                                          ั
                                                                      ั
                                                                        ั
                                                         ี
                อากิฮิโตะผู้ไม่ค่อยเข้าใจว่าตนถูกส่งย้ายฝ่ายด้วยท่มาท่ไปอย่างไรมองไปท่วช้น
          ฝ่ายขายซ่งมีคนน่งกันอยู่หร็อมแหร็มด้วยความรู้สึกก่งๆ เหมือนถูกลดต�าแหน่ง เน่องจาก
                                                                     ื
                                               ึ
                      ั
                 ึ
                          ี
                                                         ี
                                                                    ั
                     ั
                                                ื
                                   ั
          ฝ่ายวิศวกรรมน่งอยู่ท่โตะกันค่อนช้นเสมอ เขาเลยต่นตระหนกท่มีคนน้อย แต่น่นเพราะ
                                              ื
          ส่วนใหญ่ฝ่ายขายออกไปท�างานข้างนอกจึงเป็นเร่องธรรมดาท่ไม่มีคน เขาตระหนักว่า
                                                        ี
          ดันมาอยู่ในฝ่ายที่แตกต่างกับฝ่ายวิศวกรรมอย่างสิ้นเชิงเสียแล้วจริงๆ
                                         21
   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28