Page 57 - อ่านฟรี! เซียนสาวซ่อนกาย 2
P. 57
ยี
โมเหยียน
ย
โ
ห
ม
น
เ
ลมหายใจก็ตามไม่ทัน มิน่าเล่าเมื่อครู่สีหน้าของเสิ่นเยวี่ยจึงแปลกพิกล
ื
ิ
ิ
“เคล่อนไหวว่องไวดุจผีสางเทวดาหรือ...” หล่วหรูเฟงน่งคิด คิด
อย่างรอบคอบว่าในยุท¸ภพมีบุคคลใดที่มีความสามารถเช่นนี้
ิ
ี
ั
ิ
้
ู
้
ั
ี
่
เพราะหญงผ้นนหายตวไปอย่างน่าพÈวง ด้วยเหตนเองเสนเยวย
ิ
่
ุ
จึงค้นหาภายในและภายนอกห้องโดยสารอีกหน อย่าว่าแต่คนเลย แม้แต่
เงาก็ไม่มี
ยามนี้อันจื่อเซวียนกลับบ้านเซียนแล้ว
นางมองเห็นเหตุการ³์ด้านนอกจากกระจกได้ จึงอดโมโหไม่ได้
ผู้ชายบ้าคนนั้น ตามติดไม่เลิก!
่
่
ตั้งแตนางออกจากเมืองหลวงเขาก็สงคนมาตามหานางตลอดทาง
ี
่
่
ิ
�
้
ê
ี
้
ท�าใหนางไม่อาจเขาโรงเตยม ไมอาจไปฟังนกเลาเรองท่โรงนาชา ยงไมอาจ
้
่
่
ื
่
ั
เดินเล่นดูร้านค้า!
เพื่อหลบเลี่ยงการค้นหานางจ�าต้องละทิ้งรถม้าเปลี่ยนมาเดินทาง
ทางน�้า คิดไม่ถึงว่าแม้แต่ทหารเรือก็ยังตามมาค้นหาถึงบนเรือ
ช่างน่าหงุดหงิด!
นางย่าเท้าไปมาอย่างกระฟัดกระเฟ‚ยด เดิมคิดว่าตนเองจากไปให้
�
เขาสมปรารถนาได้แต่งกับสาวงาม ไม่คาดคิดว่าเขาจะไม่ปล่อยนางไป
ี
ื
กลัวมีคนรู้เร่องท่พวกเขาเคยค�านับฟ‡าดินด้วยกันจึงคิดจะปดปาก
¹Ò§ËÃ×Í
หรือเขาอยากมีพร้อมทั้งภรรยาและอนุ?
ไม่ว่าจะเปšนข้อไหนล้วนแต่ท�าให้อันจื่อเซวียนโกร¸จนไฟลุก!
นางแค่นยิ้ม ได้ เขาไม่ให้นางอยู่อย่างสงบ เช่นนั้นนางก็ไม่ให้เขา
55
