Page 36 - อ่านฟรี หัวใจใต้หน้ากาก (เล่มเดียวจบ)
P. 36

PRIVATE BANKER
                                        หัวใจใต้หน้ากาก

                  แม้จะอยู่กันสองต่อสอง เพลงในร้านก็ดังจนถ้าไม่เง่ยหูฟังให้ดีหรือย่นหน้าไปใกล้
                                                                  ื
                                                      ี
                                 ั
                                        ิ
                                                               ั
                                      ั
           จะไม่ได้ยินอีกฝาย นอกจากน้นการน่งท้งตัวจมลงบนโซฟาข้างกันแทนน่งประจันหน้าโดย
           มีโตะคั่นแบบนี้ ส�าหรับผู้ชายที่เพิ่งรู้จักกันวันนี้แล้วมันก็แปลกๆ ชอบกล
                  เซโงะถามกลับพลางอดทนไม่ให้ตัวล้มไปทางอีกฝายเพราะแรงกระเด้ง
                  “ไวน์ได้ใช่ไหม”
                  “อึก อะ ได้ครับ”

                  พอโดนกระซิบถามในระยะใกล้จนเฉียดหู เซโงะก็ตัวสั่นโดยอัตโนมัติ

                                                          ้
                                                       ่
                        ้
                                                                        ่
                                                      ่
                  “สงสัยรานแบบนี้จะไมเหมาะกับนาย เผอิญฉันไมคอยรูจักรานในโตเกียวนะ ถึง
                                                             ้
                                  ่
           ร้านนี้อาหารจะไม่อร่อยเลยสักนิด แต่ก็มีห้องส่วนตัวให้ใช้ได้ตลอดเวลา”
                  ความรู้สึกผิดแปลกท�าให้เซโงะตาโต ดูเหมือนทายาทหนุ่มคนนี้พอมีความใส่ใจ
           อยู่บ้าง ท่าทีในตอนนี้เป็นสุภาพบุรุษไม่น้อยเมื่อเทียบกับตอนกลางวัน
                                                            ี
                                                                 ื
                                       ี
                                                        ี
                  “อะ ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณท่ใส่ใจ ปกติผมไม่ได้มาท่แบบน้ก็เลยต่นเต้นน่ะครับ”
                  เซโงะเผลอตอบด้วยโหมดท�างาน ทายาทหนุ่มหัวเราะแห้งๆ ร่างท่น่งข้างกันโยก
                                                                   ั
                                                                 ี
           ไหว แรงสั่นส่งผ่านมาทางโซฟาจนเซโงะสะดุ้ง
                  “ใส่ใจงั้นเหรอ อะไรล่ะนั่น ฉันเกลียดพิธีรีตอง แบบเมื่อกี้ดีกว่าตั้งเยอะ”
                  “เอะ?”
                  “หมายถึงท่าทีที่บอกว่าไอ้เด็กเมื่อวานซืนคนนี้มันน่าโมโหชะมัดนั่นไงล่ะ”

                  “อึก”
                  ทันใดนั้นพนักงานร้านก็เข้ามาในห้อง ท�าให้บทสนทนาหยุดลงกลางคัน

                  ระหว่างท่เซโงะกลัดกลุ้มว่าจะพูดแก้ต่างให้ท่าทีของตัวเองในตอนน้นอย่างไรด  ี
                         ี
                                                                   ั
                                        ั
           พนักงานก็วางแก้วลงบนโตะตัวเต้ย คร้นเห็นพนักงานเปิดจุกขวดไวน์ เซโงะก็นึกอยาก
                                    ี
           เดาะลิ้นขึ้นมา
                                 ั
                            ั
                  เล่นเปิดไวน์ท้งขวดต้งแต่แรกในห้องท่เสียงดังหนวกหูขนาดน้ ต่อให้อยากแก้มือ
                                             ี
                                                              ี
                                          34
   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41