Page 35 - อ่านฟรี หัวใจใต้หน้ากาก (เล่มเดียวจบ)
P. 35

SAKARI TESHIMA


                  “ว่าไงนะครับ?”

                  “อะไรกัน รับปากเองแท้ๆ อย่าบอกนะว่าลืม กินข้าวไงล่ะ กินข้าว”
                  ชิโด อากิระพูดหน้าตาเฉยพลางโยนบัตรสีด�าให้พนักงานอย่างลวกๆ

                  “อะ...”

                  นี่มันโอกาสแก้มือที่ไม่นึกไม่ฝันชัดๆ
                  ถึงกระน้นความรู้สึกใจฝอว่า อยากกลับบ้านแล้ว กลับโผล่หัวข้นมาอย่างหาได้
                                                                ึ
                        ั
           ยาก ขืนข้องแวะกับคนประเภทท่ไม่ถูกชะตาท่สุดในโลกอย่างคนรวยท่ไม่เคยล�าบากไป
                                    ี
                                                               ี
                                             ี
                                               ื
                                               ่
                                        ้
                  ี
                  ้
                                                 ้
                                            ่
                                          ิ
                                          ่
                             �
                               ั
                                 ่
                                                                ่
                                                      ้
                                                                       ์
                ่
                                                         ่
                                                           ่
                                                     ็
                                                  ี
                                                 ี
                                                                         ่
           มากกวาน เผลอๆ อาจทาตวนาขายหนายงกวาเมอกอกกได แตแนนอนวาแบงเกอรอยาง
           เขาจะถอยกลับบ้านตรงนี้ไม่ได้
                  “เสร็จแล้ว เอ้า เร็วสิ”
                  “...ครับ”
                  พอคิดเงินเสร็จ ชิโด อากิระก็รีบเดินออกจากร้าน เซโงะท�าได้เพียงตามออกไป
                                                ี
                                                      ี
                                                 ู
                                          ่
                                          ึ
                                                ่
                             ั
                                ็
                  เซโงะโดนพานงแทกซมายงร้านกงบาร์ทดน่าจะมดาราเข้าออกแถวอาโอยามะ
                             ่
                                  ่
                                  ี
                                     ั
                                                                 ั
           พนักงานพามาห้องส่วนตัวโดยไม่ผ่านส่วนหลักของร้านอันจอแจ แม้ไม่ถึงข้นคับแคบ แต่
           ท่น่นก็มีท่น่งแค่โซฟาส�าหรับน่งสามคน บรรยากาศมืดสลัว มีเพียงเทียนส่องสว่างอยู่บน
            ี
              ั
                  ี
                                 ั
                    ั
           โตะตัวเตี้ย
                  ผู้ชายสองคนเข้ามาด้วยกันอย่างน้ออกจะผิดท่ผิดทางเกินไปหน่อย เซโงะคิดแบบ
                                          ี
                                                   ี
           นั้นจนอยู่ไม่สุข ส่วนอากิระก�าลังสั่งอะไรสักอย่างกับบอยโดยไม่ดูเมนู
                         ั
                  อากิระท่น่งลงอย่างรวดเร็วหันมาเร่ง เซโงะท่ไม่มีทางเลือกจึงหย่อนก้นลงบนขอบ
                                                 ี
                        ี
           โซฟาโดยเว้นระยะห่างเท่าที่จะท�าได้
                  “...ใช่ไหม”
                  “เอะ?”
                                          33
   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40