Page 45 - อ่านฟรี ท่านสามีคนสำคัญของโซระ
P. 45

NOHARA SIGERU


                  “...เป็นอะไรหรือเปล่า?”

                  ร่างใหญ่คกเข่าลงตรงหน้าสุเตะท่ยงหมอบอย่ มือเคลอนเข้าลูบหลังคล้ายให้
                                                    ู
                          ุ
                                            ั
                                           ี
                                                          ื
                                                          ่
           ก�าลังใจสุเตะที่ไม่กล้าเงยหน้า
                  “ท�าเรื่องเลวร้ายลงไปเสียได้ ท่านคงกลัวสินะ ขอโทษด้วย”
                         ี
                                                            ี
                  ใบหน้าท่ก้มมองสุเตะอย่างห่วงใยคือใบหน้าของแม่ทัพท่ช่วยคุ้มกันสุเตะมาถึง
           ฮายาเสะอุระนั่นเอง
                                                       ั
                  แม้จะโล่งอกท่ได้เห็นหน้าคนรู้จัก แต่ร่างกายกลับส่นไม่ยอมหยุด ใบหน้าแม่ทัพ
                            ี
            ี
           ท่จ้องมองสุเตะเหยเกราวกับเจ็บปวดใจ มือลูบศีรษะของสุเตะท่ผมเผ้าโดนตัดจนกระเซอะ
                                                         ี
           กระเซิง
                  “ไปเรียกไคเค็ทสึมาซะ ข้าจะพาท่านผู้นี้ไปคฤหาสน์ของข้า”
                  “ช้าก่อน ท่านคิดจะจัดการกับเจ้านี่อย่างไร”

                  เสียงถามเฉียบขาดท�าเอาสุเตะสะดุ้งโหยง
                  “ไม่ต้องเสียงดัง เมื่อครู่นี้ข้าบอกแล้วไม่ใช่หรือว่าจะพาไปคฤหาสน์ของข้า”

                  สิ้นค�ากล่าวของแม่ทัพ ห้องโถงที่ตกอยู่ในความเงียบก็เสียงดังอื้ออึงขึ้นมาอีก

                            ั
                                      ี
                  “ท่านท�าเช่นน้นไม่ได้ มันผู้น้ปลอมตัวตบตาพวกเรานะขอรับ! ต้องบ่นคอแล้วน�า
                                                                   ั
           ไปคืนพวกของมันเดี๋ยวนี้!”
                  เสียงที่อัดแน่นด้วยความโกรธนั้นเป็นของชายที่ชักดาบฟันผมสุเตะเมื่อครู่

                  “ไม่ได้ตบตา ท่านผู้นี้เป็นบุตรคนสุดท้องของผู้ครองแคว้นอิคุบิตัวจริง”
                  “แต่ว่าเจ้าคนนี้มัน...”

                  “ซาคากิ เงียบเถอะ...เจ้าเป็นคนหั่นผมเขารึ?”

                  แม่ทัพเอ่ยเสียงข่มขวัญ สุเตะรู้สึกได้ว่าบรรยากาศรอบข้างตึงเครียด
                  “ท่ส�าคัญข้าส่งไว้แล้วแท้ๆ ว่าเม่อมาถึงปราสาทให้เชิญไปท่ห้องรอ เหตุใดจึงพา
                                                             ี
                                         ื
                           ั
                    ี
           มาห้องโถงระหว่างที่ข้าไม่อยู่”
                                          43
   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49   50