Page 14 - อ่านฟรี! จุดเปลี่ยนของใจในวัยสามสิบ
P. 14
TSUKIKO YUE
ื
ี
ส่งข้อความไปทาง LINE ว่า ‘ไปด่มกันเถอะ’ ถึงปากจะบ่นอุบอิบ พวกน้ก็ยอมมาตาม
ค�าชักชวนเสมอ แปลว่าทาคิงาวะคงไม่ได้โดนรังเกียจอะไร การโดนไหว้วานให้เป็นคนจัด
งานอาฟเตอร์ปาร์ตี้หลังงานเลี้ยงฉลองแต่งงานของชิมาดะในอีกสี่เดือนข้างหน้านั่นแหละ
ั
ี
คือหลักฐานช้นเย่ยม อันท่จริงสาเหตุท่โดนไหว้วานคงไม่พ้นเป็นเพราะทาคิงาวะรู้จักวางตัว
ี
ี
พูดเก่งสมเป็นพนักงานขายของธนาคาร แถมยังหน้าตาดีจนโดนเพื่อนๆ ตั้งฉายาแซวว่า
‘รูปงาม’ แต่ในเมื่อรับปากแล้ว เขาก็ตั้งใจจะฉลองให้อย่างยิ่งใหญ่มโหฬารไปเลย
แต่ว่าเรื่องนั้นกับเรื่องนี้มันคนละเรื่องกัน
(เหงา... ซะที่ไหนล่ะ น่าขยะแขยงน่า)
เขาก่นด่าความคิดของตัวเอง
ื
ี
ชายวัยสามสิบจะรู้สึกกับเพ่อนผู้ชายวัยสามสิบว่า ‘เหงาจังท่เพ่อนจะแต่งงาน
ื
จนเลิกสนใจเพ่อน’ ได้ยังไงกันเล่า แต่ถ้าถามว่า ง้นอิจฉาเหรอ? มันก็ไม่ใช่อีกน่นแหละ
ื
ั
ั
...ไม่ใช่อย่างน้น จะเรียกว่ายังไงดีนะ ไอ้ความรู้สึกเหมือนมีลมพัดหวีดหวิวผ่านสีข้างน่น่ะ
ี
ั
ยิ่งคิดหาค�าอธิบายเหมาะๆ ไม่ได้ก็ยิ่งรู้สึกขุ่นมัว
ึ
ทาคิงาวะกอดอก ท�าตาเขียวจ้องชิมาดะไม่พูดไม่จาอย่างก่งๆ พาล โคยามะกับ
โอคุโมโตะที่นั่งขนาบซ้ายขวาจึงพากันโอบไหล่ชิมาดะ
“อย่าคิดมากนะ ชิมาดะไม่ได้ท�าอะไรที่ต้องขอโทษหรอก”
ั
ี
ื
“ใช่ๆ พวกเราไม่มีใครท�าอะไรผิดท้งน้น ไจแอนต์ท่ยินดีกับความสุขของเพ่อน
ั
ไม่ได้ต่างหากที่ผิด”
“ใช่ไหมล่ะ? พวกเราอุตส่าห์จัดงานวันเกิดให้อย่างนี้แท้ๆ”
สายตามีเลศนัยมองมาคล้ายจะคุยข่ม “ใครจัดกันแน่” ทาคิงาวะสวน
“ฉันเป็นคนทักไปแท้ๆ ยังมีหน้ามาพูด ถ้าจะฉลองวันเกิดให้ฉัน อย่างน้อยก็เล้ยง
ี
ฉันด้วยสิ”
“เฮอะ ไม่มีทาง!”
11
