Page 52 - อ่านฟรี! BIRTHDAY ปลายทางของความฝัน
P. 52
RIKA ANZAI
จะหายไป
เขาเขียนถึงยูริฮาระอย่างที่ไม่เคยท�ามาก่อนว่า งานส่งหนังสือพิมพ์น่าจะเหมาะ
กับโทรุ
ื
่
ั
ื
่
�
ี
่
ั
ู
ื
ิ
เมอได้เวลาทเคยถกบคลิกอนช่วงชงไปกลบคนมา อาการความทรงจาสบสนก ็
ุ
เริ่มหายไป นั่นคงนับว่าเป็นเรื่องดี แต่ความรู้สึกวูบโหวงที่มิสึกิหายไปนั้นกลับมีมากกว่า
ยูริฮาระเกือบเข้าสู่สภาวะซึมเศร้าหลายครั้ง แต่ทุกครั้งก็จะได้สึดะกับฮิงาชิโอะช่วยไว้
ในตอนนั้นเองวันหนึ่งเขาได้ไม้กระถางมาจากบ้านที่ไปเก็บเงิน
ิ
ใต้ร่มเงาใบไม้อันอ่มเอิบ มีดอกตูมน้อยๆ โผล่หน้าออกมาทักทายจ�านวนมาก
หลังวางไว้ริมหน้าต่างอะพาร์ตเมนต์ คอยรดน�้าให้ ดอกไม้สีฟาก็ผลิบานในวันที่สอง
ระหว่างชื่นชมภาพนั้น ไม่รู้ท�าไมน�้าตาถึงไหลออกมาไม่หยุด
ี
ื
ิ
ส�าหรับยูริฮาระท่ไม่มีพ่อแม่ พ่น้อง เพ่อนสนิท ตัวตนของมิสึกิเป็นทุกส่งท่ว่าให้
ี
ี
มิสึกิไม่อยู่แล้ว ชั่ววินาทีนั้นเป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกขึ้นมา
มิสึกิ ต่อให้เรียกหาเท่าไรก็ไม่มีเสียงตอบรับกลับมาอีกแล้ว
้
ึ
ิ
ี
ิ
ี
ั
ั
่
็
ิ
ึ
ู
ราวกบถกมสกทอดทง ถงจะโศกเศรา หวาดกลวยงไง กไมมมสกคอยเรยก “โทรุ”
ั
ึ
ิ
ิ
้
เพื่อปลอบโยนอีกแล้ว ไม่มีมิสึกิบอก “เปลี่ยนตัวกันหน่อย” แล้วออกมาช่วยอีกแล้ว
ทุกคนบอกว่าเป็นแบบนั้นดีแล้ว เท่ากับว่าจากนี้ไปจะได้ชีวิตของตัวเองกลับคืน
มา แต่ว่ามันเหงา
เหงาเหลือเกิน
“มิสึกิ”
�
ั
ยูริฮาระร้องไห้คนเดียวอย่างหนัก ร้องจนไม่มีน้าตาจะไหล จากน้นก็จ้องมอง
ดอกไม้สีฟา
เขาลูบกลีบดอกน่ารักน่าชังนั่นอย่างแผ่วเบา นึกในใจว่าสวยเหลือเกิน
มิสึกิไม่อยู่แล้ว แต่ดอกไม้นี่ยังคงงดงาม
49
