Page 30 - อ่านฟรี! BIRTHDAY ปลายทางของความฝัน
P. 30

RIKA ANZAI


          ของเอกสารที่เตรียมให้ผู้มีอ�านาจตัดสินใจ “ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทางนี่ผิดกันเลยจริงๆ นะ”
                                                              ั
                  ิ
          อีกฝ่ายฉีกย้มเหยเก ส่วนทาคิโมโตะวางมาดสุขุมตอบเพียง “ไม่ขนาดน้นหรอกครับ ผม
                                                          ็
                                         ่
                                         ิ
             ั
                ิ
                               ั
                                 ั
                                                           ิ
                                   �
                                                                  ั
                             ี
          แค่บงเอญสังเกตเห็นพอด” ท้งยงสาทับเพมเติมไปว่า “ไม่ว่าใครกผดพลาดกนได้ทงน้น
                                                                        ั
                                                                      ั
                                                                      ้
                                                  �
          ครับ” ท�าเอาอีกฝ่ายประสาทกลับทันที นึกถึงแก้มแดงก่าเพราะความอับอายของหัวหน้า
          แล้วยิ่งเหมือนตลกร้าย ตอกย�้าให้ทาคิโมโตะรู้สึกว่าตนเองมีสายเลือดของตระกูลทางแม่
          ไหลเวียนอยู่จริงๆ
                                                          ั
                                           ั
                                  ึ
                                                                   ิ
                ตัวเขาเป็นสมาชิกคนหน่งของตระกูลน้นจริงๆ น่นแหละ ท้งแสนเย่อหย่ง เจ้าเล่ห์
                                                   ั
          ไหนจะดูถูกคนอื่น เชี่ยวชาญเรื่องจับจุดอ่อนของศัตรู โหดเหี้ยมกับผู้กล้าต่อกร
                                         ั
                หัวหน้าผู้ไร้ความสามารถเอาแต่ต้งปอมเป็นศัตรู คอยระแวงเขาอยู่ตลอด เป็น
          คนที่ทาคิโมโตะนึกเหยียดจากก้นบึ้งของหัวใจ
                                  ้
                                  ี
                                                            ี
                สถานรถไฟเล็กๆ แห่งนมีจุดแตะบตรเพยงจุดเดียว รถไฟท่จอดก็มแต่รถไฟท ี ่
                                                                  ี
                                              ี
                     ี
                                          ั
          จอดทุกสถานีเท่านั้น
                เม่อเดินออกจากสถานีรถไฟ พระอาทิตย์เท่ยงวันยังสาดแสงแรงกล้าอยู่เหนือ
                                                 ี
                  ื
                                          ี
          ศีรษะ ร้อนราวกับเป็นช่วงกลางฤดูร้อน แม้น่จะใกล้หมดวันหยุดยาวของเดือนพฤษภาคม
          แล้วก็ตาม
                อารมณ์หงุดหงิดที่วันหยุดถูกท�าลายป่นปอย่างไร้เหตุผลพุ่งปรี๊ดขึ้นมาทันใด
                “...หืม?”
                ตอนก�าลังจะข้ามไฟแดงเล็กๆ หน้าสถานีทาคิโมโตะก็หยุดเดิน เขารู้สึกคุ้นหน้า
                                                                   ี
          คนท่ก�าลังเดินมาจากฝงตรงข้าม เป็นยูริฮาระน่นเอง พนักงานส่งหนังสือพิมพ์ท่เขาสมัคร
             ี
                                           ั
          2  เป็นคาเปรียบเทียบ หมายถึงผท่มีตาแหน่งสูงแล้วไม่มีคนรอบข้างกล้าคดค้าน จนท�าให้หลงลมตัวไป มาจาก
                                                                 ื
                                                    ั
                              ี
                             ู้
              �
                                �
          นิทานของฮันส์ คริสเตียน แอนเดอร์เซน พระราชาในนิทานชื่นชอบการตัดชุดใหม่ จนถูกนักต้มตุนหลอกขาย
                                             ั
            ี
                                  ี
          ชุดท่อ้างว่าเป็นชุดวิเศษ มีเพียงคนฉลาดท่มองเห็น ทว่าชุดน้นไม่มีอยู่จริง พระราชาถูกปอยอว่าใส่ชุดดังกล่าว
          แล้วดูดีจนหลงเช่อและกลัวเสียหน้าถ้าบอกว่ามองไม่เห็นชุด จึงเดินแก้ผ้าในเมือง โดยไม่มีข้าราชบริพารกล้า
                    ื
          ทักท้วง
                                         27
   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35