Page 34 - อ่านฟรี! ตื่นมาอีกทีก็รักคนนี้เข้าซะแล้ว! (เล่มเดียวจบ)
P. 34

่ ื           ี
                             ตนมาอีกทีก็รักคนน้เข้าซะแล้ว!

          อาซาฮิไม่ต้องกังวลไปหรอก”
                “พูดแบบนั้นจะบอกอ้อมๆ ว่าฉันไม่มีความสุขุมเยือกเย็นเลยงั้นสินะ”

                “ไม่ได้บอกอ้อมๆ สักหน่อย”

                บอกตรงๆ เลยต่างหาก มายูมิหัวเราะร่วน
                                                ื
                        ั
                หลังจากน้นอาซาฮิก็คุยเล่นกับมายูมิต่อไปเร่อยๆ จนกระท่งทิวทัศน์นอกหน้าต่าง
                                                          ั
          เปลี่ยนเป็นสีแดงของยามเย็น มายูมิจึงลุกขึ้นยืนและเอ่ยว่า ฉันคงต้องกลับแล้ว
                สุดท้ายก็มาอยู่ซะนานเลย มายูมิกล่าวขอโทษขณะสะพายกระเปาพาดบ่า แต่
                                ี
          ถึงอย่างน้นก็ท�าให้อาซาฮิได้รู้ท่อยู่ปัจจุบัน ร้านอาหารท่ท�างาน...ดูเหมือนว่ามายูมิจะแวะ
                                                  ี
                 ั
                   ั
                  ่
                  ี
          ไปกนข้าวทน่นบ่อยๆ ด้วย...เป็นข้อมูลทมีประโยชน์มากๆ ได้เดินส�ารวจในโรงพยาบาล
             ิ
                                       ี
                                       ่
          ได้พูดคุยสัพเพเหระกันตามอัธยาศัย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็รู้สึกสนุกมากจริงๆ
                                                         ี
                                                           ิ
                                ี
                                                                  ั
                          ี
                แม้ตอนเช้าท่เข้ามาเย่ยมมายูมิจะยังเป็นแค่ ‘หนุ่มหล่อท่เพ่งพบกันคร้งแรก’ แต่
          ดูเหมือนความสนิทสนมตลอดสิบปีจะฟื้นคืนมาแล้ว
                “ฉันจะลงไปร้านสะดวกซื้อพอดี เดี๋ยวไปส่งนายด้วยเลยแล้วกัน”
                หลังมายูมิกลับไปแล้วคงว่างแน่ๆ อาซาฮิจึงคิดว่าจะไปเลือกซ้อนิตยสารสักเล่ม
                                                             ื
          ขึ้นมาอ่านที่ห้อง
                     ี
                                          ื
                คราวน้อาซาฮิถกชายชุดคนไข้ข้นเพ่อไม่ให้สะดุดล้มตอนลงจากเตียงอีก แต่คง
                                       ึ
          ถกสูงไปหน่อยเลยไม่ใช่แค่โชว์ท่อนขาเปลือยเปล่า กางเกงในก็ด้วย มายูมิท่ท�าหน้าเหมือน
                                                               ี
                                                    ิ
          พระฝกหดเข้าไปช่วยดงชายชดคนไข้ให้กลบลงมาตามเดมเมออาซาฮลงมายนบนพน
                                                              ิ
                                                       ่
                                                       ื
                                ุ
                                                                        ้
                           ึ
                ั
                                                                        ื
                                         ั
                                                                   ื
          เรียบร้อยแล้ว นี่คงเป็นสีหน้าเวลาตกใจจนพูดไม่ออกด้วยใช่ไหม อาซาฮิรู้สึกอายแทนที่
          จะโวยวายแล้วรีบเดินน�า
                “จะว่าไปแล้ว บาดแผลอื่นๆ นอกจากความทรงจ�าล่ะ เป็นยังไงบ้าง”
                                                              ั
                มายูมิร้องถามขณะเดนไปตามโถงทางเดนสีขาวนวล อาซาฮหนไปตอบพลาง
                                ิ
                                                             ิ
                                              ิ
          เอี้ยวตัวหลบ คงเพราะเป็นวันอาทิตย์เลยมีคนมาเยี่ยมผู้ปวยค่อนข้างมาก
                                         32
   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39