Page 12 - อ่านฟรี! ตื่นมาอีกทีก็รักคนนี้เข้าซะแล้ว! (เล่มเดียวจบ)
P. 12

่ ื           ี
                             ตนมาอีกทีก็รักคนน้เข้าซะแล้ว!

                                       ี
          อาซาฮิไม่ได้บาดเจ็บอะไรมาก และการท่ครอบครัวต้องตกอกตกใจกับความซุ่มซ่ามของ
                                     ั
                                                  ี
                           ึ
                       ี
                    ื
                                                          ื
                                                                        ั
          ตัวเองก็เป็นเร่องท่เกิดข้นประจ�า ดังน้นปฏิกิริยาแบบน้จึงถือเป็นเร่องปกติ...ถึงอย่างน้น
          ก็รู้สึกว่าภาพคนในครอบครัวท่เห็นดูต่างจากในความทรงจ�าเล็กน้อย ท�าให้รู้สึกไม่สบายใจ
                               ี
          ชอบกล
                                                               ั
                                   ี
                                                  ื
                เพราะอะไรกันนะ? ขณะท่อาซาฮิติดใจสงสัยเร่องน้น ต�ารวจท่น่งอยู่ตรงหน้าก ็
                                                      ั
                                                              ี
          เอียงคอเล็กน้อยก่อนจะพูดต่อ
                             ุ
                               ิ
                                 ่
                                                     ่
                                               ่
                                                         ่
                                                         ั
                                                                   ั
                                 ื
                                           ิ
                                           ่
                “ถงจะบอกว่าเหตเกดเมอคืน แต่ก็เพงจะผานมาแคสองชวโมงเองนะครบ มีอะไร
                  ึ
           ี
          ท่พอจะจ�าได้บ้างไหม? อย่างเช่นเหตุการณ์หลังจากตกบันไดลงมาแล้ว? หรือก่อนหน้า
          นั้นน่ะครับ?”
                “เอ่อ ไม่น่ามีนะครับ...?”
                “แล้วเร่องท่ก่อนหน้าน้นคุณอยู่ในร้านอิซากายะใกล้บ้านกับเพ่อนท่ช่อมายูม ิ
                                                                    ื
                         ี
                                                               ื
                                                                   ี
                                 ั
                      ื
          ยูมะล่ะครับ?”
                “มายูมิ...ยูมะ? ร้านอิซากายะ?”
                                                 ี
                                                        ี
                                                              ื
                                                         ี
                มายูมิ ยูมะเป็นใครกัน แล้วร้านอิซากายะเน่ยมันคือท่ท่คนไปด่มเหล้ากันไม่ใช่
                                       ื
                           ั
          เหรอ ตัวเองจะไปอยู่ท่น่นได้ยังไง น่มันเร่องอะไรกันแน่ ค�าถามมากมายผุดข้นในความคิด
                                                                ึ
                                   ี
                          ี
          ของอาซาฮิ ตอนนั้นเองต�ารวจลุกขึ้นยืนและเดินไปเปดประตูห้องอย่างเบามือ
                “เชิญเข้ามาได้ครับ”
                                                                 ี
                ต�ารวจบอกคนด้านหลังประตูด้วยเสียงแผ่วเบา คงเพราะตอนน้ดึกมากแล้ว
                                                            ี
                 ั
                           ึ
          หลังจากน้นผู้ชายคนหน่งก็เข้ามาในห้อง อาซาฮิมองดูครอบครัวสละท่ยืนตรงปลายเตียง
          ให้อย่างเงียบๆ
                “อาซาฮิ...นายฟื้นแล้ว เป็นยังไงบ้าง”
                ชายคนน้นถามด้วยสีหน้าเจ็บปวดขณะจ้องมองอาซาฮิท่น่งพิงหมอนสองใบ
                       ั
                                                           ี
                                                            ั
                                  ี
          อยู่บนเตียง คงเพราะถูกผ้าก๊อซท่กว้างเกินความจ�าเป็นปดไปคร่งหน้าผากท�าให้ดูเหมือน
                                                        ึ
                                         10
   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17