Page 51 - อ่านฟรี! ทาสสาวของท่านแม่ทัพ
P. 51

เ
                                                                  อ
                                                                     ย
                                                                    ฉี
                                                                  
                                                                 ข
                                                                เ
                                                               จี้เขอเฉียง
                                                               จี้
                                                                       ง
                                                                ั
            ตวัดหำงใส่เขำอย่ำงแรง ท�ำเอำอีก½่ำยสกปรกเลอะเทอะไปหมดท้งตัว แล้ว
            ก็หันมำมองสภำพมอมแมมของเขำพลำงแสยะปำกยิ้มให้
                   ตรงหน้ำของมันมีหญ้ำเล้ยงสัตว์วำงอยู่หน่งกอง มันกัดเข้ำปำก
                                                      ึ
                                        ี
                                                      ื
            ค�ำโตแล้วเค้ยวๆ ในปำก จำกน้นก็บ้วนใส่ตัวคนอ่น ท�ำเอำอีก½่ำยร้อง
                                       ั
                      ี
            ตะโกนด้วยควำมโมโห แต่ไม่กล้ำท�ำอะไรกับมัน
                   นั่นเป็นม้ำคู่ใจของท่ำนเทพสงครำมเชียวนะ! ใครกันจะกล้ำหือ?
                                     ื
                                              ึ
                   เด็กรับใช้มีสีหน้ำขมข่น ยกมือข้นเช็ดกำกหญ้ำบนใบหน้ำ หยิบ
            ถังใส่น�้ำขึ้นมำอย่ำงยอมรับในชะตำกรรม เตรียมอำบน�้ำขัดตัวให้มัน
                   น่ท�ำให้หลิวซิงไม่พอใจเป็นอย่ำงมำก ส่งเสียงร้องขู่ใส่เขำอย่ำง
                    ี
            ตักเตือนว่ำห้ำมแตะต้องตัวมันเด็ดขำด
                   “แต่ตัวเจ้ำสกปรกแล้วนะ!” เด็กรับใช้กลุ้มใจ “อีกประเด๋ยวท่ำน
                                                                  ี
            ผู้บัญชำกำรจะเดินมำแล้ว ถ้ำให้เขำเห็นสภำพแบบน้ของเจ้ำต้องด่ำข้ำเละ
                                                       ี
            แน่”

                   หลิวซิงไม่สนใจค�ำอ้อนวอนของเขำ ถลึงตำใส่เขำอย่ำงเย่อหยิ่ง
                   “ม้ำตัวนี้ของท่ำนผู้บัญชำกำรดูจะนิสัยเสียเกินไปหน่อย” เสี่ยวชุ่ย

            แอบกระซิบที่ข้ำงหูจูเหยียนอวี้

                              ิ
                             ี
                   จูเหยียนอว้ย้มพลำงเม้มริม½‚ปำก ค่อยๆ เดินเข้ำไปในคอกม้ำ
            เสียงเบำ
                                                              ี
                           ั
                   หลวซงหนหน้ำมำหำนำง แววตำเป็นประกำย ส่งเสยงร้องอย่ำง
                      ิ
                        ิ
                                     ั
                                        ั
                                           ่
                                        ้
            ตนเต้น กีบเท้ำของมนเตะเขำกบรวอยำงคกคกรำวกบอยำกพงออกมำเสย
              ่
              ื
                                                                       ี
                                                 ั
                             ั
                                                      ั
                                                              ่
                                   ้
                                              ึ
                                                              ุ
            ให้ได้
                                            ี
                   เด็กรับใช้ดูจะตกใจป¯ิกิริยำน้ของมันอยู่มำก เขำคิดจะท�ำให้มัน
            สงบลงแต่ก็ไม่รู้ว่ำควรท�ำอย่ำงไร ได้แต่หันไปมองเสี่ยวชุ่ย
                                                                          49
   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56