Page 28 - อ่านฟรี! ทาสสาวของท่านแม่ทัพ
P. 28
ทำสสำวของทำนแมทัพ
ทำ สสำ วข องทำ นแมท ัพ
�
้
ี
่
“ได้ ได้ น้องอวรออยตรงน้ก่อนนะ เดยวพไปเอำน้ำมำให” นำงพำ
ี
่
่
ี
๋
ู
ี
น้องชำยไปน่งพิงใต้ต้นไม้ใหญ่แล้วออกตำมหำน้ำบริเว³โดยรอบอยู่นำน
�
ั
เกือบครึ่งชั่วยำม แต่กลับไม่พบแหล่งน�้ำสักแหล่งเดียว
ื
เม่อนำงกลับมำหำน้องชำยอีกคร้ง นำงก็เหน่อยไม่มีเร่ยวแรงขยับ
ื
ี
ั
อีกต่อไป ได้แต่กอดน้องชำยไว้ในอ้อมแขนของตน ใช้แรงบีบให้ผลไม้ป่ำ
เละละเอียดเพื่อจะคั้นน�้ำออกมำค่อยๆ ป‡อนให้น้องชำยกิน
ี
�
แต่น้ำผลไม้เพียงไม่ก่หยดไหนเลยจะดับควำมร้อนจำกพิษไข้ใน
ู้
่
่
ี
รำงกำยเขำได้ บริเว³โดยรอบรกรำงไร้ผคน นำงจะไปหำหมอได้ทไหน ถึง
้
มีหมออยู่จริงนำงก็ไม่มีเงินจ่ำยค่ำรักษำอยู่ดี
หรือว่ำนำงกับน้องชำยจะต้องตำยอยู่กลำงป่ำรกร้ำงนี่จริงๆ?
ี
ี
ื
ี
ี
หรือว่ำนำงจูเหยียนอว้ทะลุมิติมำท่น่ก็เพ่อมำตำยในโลกท่ไม่รู้จักน ้ ี
อีกครั้ง?
ี
ี
ี
“น้องอว่ เพรำะพ่ไม่ดีเอง ถ้ำพ่เก่งกว่ำน้พวกเรำคงไม่ต้องมำติด
ี
ี
ื
ี
ี
อยู่ท่น่...แต่เจ้ำไม่ต้องกลัว ถึงต้องตำยพ่ก็จะอยู่เป็นเพ่อนเจ้ำเอง พวกเรำ
สองพี่น้องอยู่ด้วยกันบนทำงไปยมโลกคงไม่เหงำแน่ จริงไหม?”
�
ี
จูเหยียนอว้พูดกล่อมน้องชำยด้วยน้ำเสียงแหบพร่ำ แม้รู้ว่ำเขำ
้
�
้
ั
้
ไม่ได้ยินแล้วแต่ก็ยังพูดซำไปซำมำอยู่แบบนน เพรำะกลัวว่ำถ้ำนำงหยุด
�
พูด นำงจะหมดสติไปอีกคน ถ้ำเป็นเช่นนั้นนำงกับน้องชำยคงต้องทิ้งชีวิต
ไว้ตรงนี้จริงๆ เป็นแน่
ี
ึ
ื
ี
ื
ี
“น้องอว่ ต่นได้แล้ว ต่นข้นมำคุยกับพ่หน่อยได้ไหม? พ่...” นำง
ปดตำลงอย่ำงอ่อนล้ำ เข้ำสู่ภวังค์นิทรำในที่สุด
ู่
ิ
ี
ไม่ร้ว่ำหมดสติไปนำนเท่ำไร จๆ กมีเสยง½เท้ำม้ำดังมำจำกบรเว³
‚
็
ู
ไกลออกไป
26
