Page 25 - อ่านฟรี! ทาสสาวของท่านแม่ทัพ
P. 25
จี้เขอเฉียง
จี้ เ ข อ เ ฉี ย ง
ทันทีที่พี่น้องรวมตัวกันส�ำเร็จก็จูงมือพำกันวิ่งหนีไปทำงป่ำ
แต่ป่ำแถบนี้กว้ำงใหญ่กว่ำที่จูเหยียนอวี้คิดมำกนัก สองพี่น้องวิ่ง
กันมำหลำยชั่วยำมจนใกล้ฟ‡ำสำงแล้วก็ยังหำทำงออกจำกป่ำไม่ได้
หำกเดนตอไปแบบน เกรงว่ำไมต้องรอให้พวกเขำหนออกไปได ก ็
ี
ี
้
่
ิ
่
้
คงโดนจับตัวกลับไปเสียก่อน
ี
ี
จูเหยียนอว้เงยหน้ำมองท้องฟ‡ำท่ค่อยๆ กลำยเป็นสีขำว กัดฟัน
จูงมือพำน้องชำยมุดเข้ำไปในถ�้ำที่แอบซ่อนอยู่ในหลืบมุมหนึ่ง...
ิ
ี
ค่ำยทหำรฐำนบัญชำกำรนอกเมืองท่ใกล้กับรมชำยแดนตะวันออก
ึ
เฉียงเหนือแห่งหน่ง วันน้นมีกลุ่มคนข่ม้ำพุ่งออกมำหลำยสิบคน ทุกคน
ี
ั
ี
ิ
ี
ู
้
่
ี
�
่
้
็
ี
้
ื
�
้
ลวนสวมเสอเกรำะสดำปกลำยเมฆสเงนตรงหนำอก ชำยทเปนผนำไมเพยง
ั
ิ
สวมชุดสีด�ำท้งตัว แม้แต่ม้ำคู่ใจของเขำก็ยังเป็นม้ำสีด�ำสนิท ข³ะว่งขน
ั
แผงคอของมันส่องประกำยแวววำว ท่วงท่ำสง่ำงำมรำวโบยบิน
ทันใดน้นมีทหำรสอดแนมด้ำนหน้ำว่งเข้ำมำรำยงำน ชำยผู้น�ำ
ั
ิ
ยกมือขวำขึ้นมำเป็นสัญญำ³ให้ทุกคนหยุด
“ผู้น้อยมำสำย ผู้บัญชำกำรโปรดอภัย”
ี
ทหำรสอดแนมหนุ่มท่เข้ำมำรำยงำนคุกเข่ำลงตรงหน้ำชำยหนุ่ม
ด้วยท่ำทีนอบน้อม
“ลุกขึ้นมำรำยงำน” เสียงนุ่มทุ้มเรียบๆ ของชำยหนุ่มดังขึ้น
ึ
ึ
“ขอรับ” ทหำรหนุ่มลุกข้นยืน เงยหน้ำข้นเหลือบมองผู้บังคับบัญชำ
ของตนอย่ำงเล่อมใส แล้วจึงกระแอมไอพลำงพูดต่อว่ำ “ผู้น้อยสืบพบว่ำ
ื
23
