Page 17 - อ่านฟรี ซ่อนหาบุปผาแปลงโฉม
P. 17
อ้ำยถง
อ้ำยถง 15
เสี่ยวหลางต่อ
“จื่อเชียนไม่มี แต่ข้ามี” นอกจากวิชาแพทย์แล้ว สิ่งที่จางฉี่หวาสนใจมาก
ที่สุดก็คือการพูดคุยเรื่องซุบซิบ
โจวหมิงอันคร้านจะสนใจเขาจึงจ้องเหออวิ๋นลั่วโดยไม่ละสายตา “หรือว่า
เจ้าไม่แปลกใจ?”
“เหตุใดข้าต้องแปลกใจ? แต่ไหนแต่ไรมาไม่ใช่ว่าเจ้าชอบคบหามิตรสหาย
หรือ” ความหมายของค�าพูดเขาคือ การที่โจวหมิงอันกระตือรือร้นเป็นมิตรกับ
คนที่เพิ่งพบกันครั้งแรกนั้นไม่ใช่เรื่องที่แปลกประหลาดอะไร
โจวหมิงอันเอ่ยอย่างไม่ยอมรับว่า
“ข้าก็ไม่ได้จะคบค้ากับทุกคนเสียหน่อย”
เหออวิ๋นลั่วตอบเพียงแค่ “อ้อ” แต่จางฉี่หวากลับเยาะเขาอย่างอดไม่ได้
ว่า “ในสายตาของเจ้าจะเป็นใครท�าอาชีพอะไรต่างก็ดีทั้งสิ้น ขอเพียงแต่พวกเขา
สามารถให้เจ้าใช้สอยได้ก็พอ”
โจวหมิงอันเชิดหน้าขึ้นพลางเอ่ยอย่างเต็มปากเต็มค�า “หากไม่สามารถ
ให้ข้าใช้สอยได้ จะมีความหมายอันใดที่ข้าคบค้าไปมาหาสู่กับพวกเขา? ว่าไป
แล้วการที่พวกเขาคบค้าไปมาหาสู่กับข้า พวกเขาเองก็มิใช่ว่าอยากได้ผลประโยชน์
จากตัวข้าอย่างนั้นหรือ”
“ก็ใช่ สถานะของเฉิงจวิ้นอŽองซื่อจื่อ นั้นยากที่ผู้คนจะไม่ร้องขอสิ่งใด”
6
จางฉี่หวาอยากจะกลอกตาเสียจริง “เจ้าจะออกนอกเรื่องเกินไปหรือไม่ เจ้าเอ่ย
เข้าเรื่องเลยไม่ได้หรือ”
โจวหมิงอันเอาเหอเถาที่อยู่ตรงหน้าเสี่ยวหลางโยนให้จางฉี่หวา เพื่อให้
เสี่ยวหลางไปกินเหอเถาที่เขา
“หลินจ่างยวนมาจากหนึ่งในสามตระกูลบัณ±ิตใหญ่ของเยว่โจวเรา ทั้ง
ยังเป็นบัณ±ิตจวี่เหริน ที่อายุน้อยที่สุดในแคว้นเว่ยอีกด้วย ถ้าหากไม่ใช่ว่าเขา
7
6 ซื่อจื่อ คือ บุตรชายผูสืบทอดตําแหนงตอจากบิดา
7 บัณฑิตจวี่เหริน คือ ผูที่สอบผานการสอบเขารับราชการระดับมณฑล
