Page 16 - อ่านฟรี ซ่อนหาบุปผาแปลงโฉม

ซอนหำบุปผำแปลงโฉมอนหำบุปผำแปลงโฉม
14 ซ

เสี่ยวหลางไม่สนใจเขา แต่กลับมองหลินหยวนซีตาปริบๆ ทั้งยังกระดิก
หางไปมา
หลินหยวนซีคิดถึงไหน่ฉาขึ้นมาอีกแล้ว ใจนางอ่อนยวบยาบไปหมด นาง

จึงตกลงนั่งเรือล่องทะเลสาบและชมหญิงงามไปกับพวกเขา...ทว่าถึงแม้จะอยู่ใน
ทะเลสาบเดียวกัน แต่เหล่าสตรีครอบครัวขุนนางที่พระชายาเฉิงจวิ้นอŽองเชิญมา
ต่างก็เป็นผู้ที่รู้มารยาททั้งสิ้น เมื่อพบว่าเรือของพวกเขาเข้าไปใกล้ก็รีบถ่อเรือห่าง
ออกไป และคนเรือที่ทางจวนเฉิงจวิ้นอŽองเตรียมไว้นั้นแต่ละคนล้วนเป็นยอดฝ‚มือ

เคลื่อนไหวคล่องแคล่วทั้งรวดเร็วฉับไว จนพวกเขาไม่มีโอกาสพูดคุยกับหญิงงาม
เลย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงจิ่งหยางจวิ้นจู่ที่เป็นเป‡าหมายของหลินจ่างยวน แม้แต่เงา
ของนางก็ไม่ได้เห็น

แต่อย่างน้อยการล่องเรือก็จบลงอย่างปลอดภัย ทั้งยังได้กินปลาย่างจน
เต็มท้อง แถมสุดท้ายยังได้รับการเชิญจากอีกฝ่ายว่า...สามวันหลังจากนี้ให้ไป
พบกันที่ร้านเถาฮวา

หากเสี่ยวหลางไม่ใช่ตัวผู้ โจวหมิงอันต้องเชื่ออย่างแน่นอนว่ามันเป็น
จิ้งจอกตัวเมีย มันมักจะออดอ้อนท�าตัวน่ารักอยู่รอบๆ เหออวิ๋นลั่วเฉกเช่นสาว
น้อย เขาคิดภาพไม่ออกจริงๆ ว่ามันสามารถเข้าสนามรบเข่นฆ่าศัตรูได้ และ
ดูเหมือนเหออวิ๋นลั่วก็มักจะแสดงความรักต่อมันเสมือนมันเป็นลูก อย่างเช่นใน

5
ตอนนี้ คาดไม่ถึงว่าเพราะมันอยากจะกินลูกเหอเถา เหออวิ๋นลั่วจึงช่วยมันแกะ...
นี่ช่างเป็นคู่ ‘นายบ่าว’ ที่แปลกประหลาดเสียจริง

โจวหมิงอันส่ายศีรÉะ เขาละสายตาจากเสี่ยวหลางแล้วมองไปยัง
เหออวิ๋นลั่ว “เจ้าไม่มีอะไรจะถามข้าหรือ”
เหออวิ๋นลั่วเพียงแค่เลิกคิ้วให้เขาแล้วตั้งหน้าตั้งตาแกะเหอเถาให้

5 เหอเถา คือ วอลนัต