Page 32 - อ่านฟรี สำรับยาภรรยายอดรัก
P. 32
ส�ำรับยำภรรยำยอดรัก�ำรับยำภรรยำยอดรัก
30 ส
เฉิงเยียนตกใจไปวูบหนึ่ง หรือเมื่อก่อนนางไม่ค่อยยิ้ม? “แต่ก่อนข้า
ไม่เคยยิ้มหรือ”
รื่อฉิงกึ่งพยักหน้าเหมือนกลัวจะล่วงเกินนายหญิง “อย่างน้อยบ่าวก็
ไม่เคยเห็นมาก่อนเพคะ”
ชั่วขณะนั้นเฉิงเยียนเกิดความรู้สึกนับร้อยผุดขึ้นในใจ
เจ้าของร่างเดิมเป็นคนงามภูเขาน�้าแข็งจึงไม่เคยยิ้มสินะ เจ้าของร่างเดิม
เป็นโฉมสะคราญอันดับหนึ่งของเมืองหลวง ทั้งยังเป็นสตรีผู้เปี›ยมพรสวรรค์อันดับ
หนึ่ง ย่อมมีคุณสมบัติที่จะถือตัวได้เป็นธรรมดา
แต่นางไม่เหมือนกัน ชาติก่อนหากนางท�าตัวเย่อหยิ่ง ก็แค่ท�าให้คนอื่น
พูดว่าคนอัปลักÉณ์ท�าเรื่องประหลาดสารพัดเรียกร้องความสนใจ นางเป็นกันเอง
และเข้าถึงง่ายมาตลอด และชินกับการเป็นกันเองและเข้าถึงง่ายไปแล้ว นานๆ
ไปก็ซึมซับจนเป็นนิสัย พูดให้ดูดีคือเข้ากับคนง่าย แต่พูดตามจริงก็คือไม่มีความ
เป็นตัวของตัวเอง ใครๆ ก็บงการได้ เพราะปมด้อยเรื่องหน้าตาของนางท�าให้ชิน
กับการปรับตัวตามผู้อื่น นางเป็นคนไม่มีปากเสียงที่สุดในบ้านเสมอ กลัวที่สุด
ว่าเวลาคนในครอบครัวออกจากบ้าน ความอัปลักÉณ์ของนางจะท�าให้คนใน
ครอบครัวถูกชี้นิ้วนินทา
“เช่นนั้นต่อไปเจ้าก็จะได้เห็นบ่อยๆ มาท�าให้ชินไว้ก่อนเถอะ” พูดจบ
เฉิงเยียนก็แย้มยิ้มอีกครั้ง “พูดสิ่งที่เจ้าจะพูดเมื่อครู่ให้จบเถอะ”
แม้ว่านางจะมีความทรงจ�าจากเจ้าของร่างเดิม แต่นางไม่คิดจะเลียนแบบ
เจ้าของร่างเดิม เพราะนางเลียนแบบไม่ได้อยู่แล้ว ไม่สู้เป็นตัวเองดีกว่า ต่อให้
ถูกจับได้ว่านิสัยต่างไปจากเดิมแล้วอย่างไร นิสัยของคนคนหนึ่งย่อมเปลี่ยนแปลง
ได้ นางจะพูดว่านิสัยของตนเปลี่ยนไปแล้วก็ไม่มีใครว่าได้ ถึงอย่างไรรูปลักÉณ์
ภายนอกนางก็เป็นคนเดิม และก็ไม่เคยออกจากห้องนอนนี้เลย จะสงสัยอะไรนาง
ได้?
“คือว่า...ตอนที่พระองค์ไม่ได้สติ ฮ่องเต้พระราชทานชายารองสองนาง
ให้ท่านอ๋อง ต่างเป็นบุตรีบ้านเสนาบดีกรมพิธีการและกรมอาญา”
เฉิงเยียนเบิกตาโต
