Page 30 - อ่านฟรี เร้นรักแรงเสน่หา
P. 30
เร้นรักแรงเสน่หา
ฮำรันยังคงกุมมือเล็กของญำดำรินไม่มีปล่อย ทอดสำยตำมอง
ด้วยแววตำอบอุ่นจนเธอต้องหลบสำยตำเพรำะควำมเขินอำย พร้อมกับ
ต่อว่ำหนุ่มอำหรับผู้นี้อยู่ในใจด้วย
‘ขืนถูกมองแบบนี้บ่อยๆ คงได้ตกเป็นทาสรักของคุณฮารันแน่’
ด้วยไม่อยำกให้ตนเองต้องมนตร์เสน่ห์ของฮำรันหนักกว่ำเดิมจึง
เอ่ยถำมกับเจ้ำหน้ำที่ต�ำรวจที่ยืนฟังอยู่ไม่ไกลว่ำ
“ฉันกลับโรงแรมได้หรือยังคะ”
แทนที่จะเอ่ยอนุญำต เจ้ำหน้ำที่ต�ำรวจกลับหันไปมองฮำรันเพื่อ
ให้อีกฝ่ำยเป็นผู้ตอบค�ำถำมนี้
“คุณญำดำกลับโรงแรมได้เลยครับ เดี๋ยวผมไปส่งครับ”
ฮำรันลุกขึ้นยืนพร้อมกับจับมือเล็กช่วยประคองให้ญำดำริน
ลุกขึ้นด้วย ถึงแม้หญิงสำวจะลุกจำกเก้ำอี้แล้ว แต่ชำยหนุ่มก็ยังคงกุมมือ
เล็กไว้ไม่มีทีท่ำว่ำจะปล่อยง่ำยๆ จำกนั้นก็ผำยมือเชิญให้เธอเดินตรงไป
ยังรถยนต์ของเขำที่จอดอยู่หน้ำสถำนีต�ำรวจ
ญำดำรินได้รับกำรปฏิบัติจำกฮำรันรำวกับเธอเป็นเจ้ำหญิงก็
ไม่ปำน ชำยหนุ่มเปิดประตูรถยนต์ให้ ช่วยประคองให้เข้ำไปนั่งในรถ
ทุกนำทีที่ดูแลเธอนั้นมีรอยยิ้มอบอุ่นมอบให้ตลอดเวลำ
ทำงด้ำนของฮำรันไม่เคยปฏิบัติกับผู้หญิงด้วยกิริยำอ่อนโยน
เช่นนี้มำก่อน ชำยหนุ่มต้องตำต้องใจญำดำรินตั้งแต่นำทีแรกที่พบสบตำ
ก็ว่ำได้ หญิงสำวไม่ได้สวยเท่ำดำรำหรือนำงแบบที่เขำเคยมีควำมสัมพันธ์
ด้วย ทว่ำญำดำรินมีเสน่ห์ชวนพิศ มีรอยยิ้มหวำนพิมพ์ใจจนท�ำให้เขำ
ไม่อำจละสำยตำจำกรอยยิ้มของเธอได้แม้นำทีเดียว
เมื่อรำอูลซึ่งท�ำหน้ำที่เป็นสำรถีขับรถมำถึงหน้ำโรงแรมที่พักของ
ญำดำริน ฮำรันมีควำมรู้สึกไม่อยำกปล่อยให้หญิงสำวไปจำกเขำเลย แต่
กระนั้นก็ยังให้ก�ำลังใจตัวเองว่ำพรุ่งนี้เขำมีนัดทำนมื้อค�่ำกับเธอ จำกนั้น
ค่อยสำนควำมสัมพันธ์ไปเรื่อยๆ เพื่อไม่ให้ญำดำรินตกใจมำกจนเกินไป
28
