Page 30 - อ่านฟรี ราคีสวาททาสบำเรอ
P. 30
ราคีสวาททาสบ�าเรอ
“ไม่ร้องแล้ว คิดถึงบุษย์เหลือเกิน เมื่อไหร่จะมาอยู่ด้วยกันซะที”
พานิดาบอกเสียงเครือ มือข้างหนึ่งยกขึ้นเช็ดน�้าตาเพื่อให้ดูทางชัดขึ้น
“อีกไม่นานหรอกจ้ะ”
“รีบมานะ ขืนมาช้าไม่เห็นหน้าพี่นะจะบอกให้” คนพูดไม่คิดอะไร
ในขณะที่คนปลายสายอึ้งไปนาน จนพานิดาหัวเราะเสียงใส
“พี่พูดเล่น ยังไงก็ต้องรอบุษย์อยู่แล้ว”
“แรงนะเดี๋ยวนี้ ท�าเอาใจหายหมด ว่าแต่หนุ่มที่คุยอยู่ดีกับพี่ไหม”
บุษบาบัณถามเพื่อให้อีกฝ่ายหายเศร้า ทุกครั้งที่คุยกัน พี่สาวจะพูดเรื่อง
คนรักให้ฟังมากกว่าเรื่องตัวเอง
“ดีมากเลยจ้ะ แต่อาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์เขาไปงานที่ฝรั่งเศส คงเป็น
งานเดียวกับบุษย์นั่นแหละ”
“จริงอะ ต้องไปสืบซะแล้วว่าคนไหนเป็นว่าที่พี่เขยเรา ฮ่า...ฮ่า”
คนปลายสายหัวเราะร่วนจนพานิดาต้องหัวเราะตามกับสายสืบ
จ�าเป็น พานิดามองเห็นด่านตรวจข้างหน้าก็ชะลอความเร็ว
“บุษย์ มีด่านข้างหน้า อย่าเพิ่งวางสายนะ” พานิดาบอกน้องสาว
พอดีกับต�ารวจนายหนึ่งโบกมือให้หยุดรถ พานิดาลดกระจกลง
“สวัสดีครับคุณผู้หญิง ช่วยเอารถไปจอดข้างทางด้วยนะครับ ทาง
ต�ารวจขอตรวจรถสักครู่”
นายต�ารวจผายมือไปที่ป้ายริมถนน พานิดาคิดว่าตัวเองไม่ได้ท�าผิด
จึงน�ารถไปจอดตามค�าสั่งแล้วเปิดประตูลงไป นักข่าวที่มาท�าข่าวที่ด่านก็ตรง
มาหา
“เชิญตามสบายค่ะคุณต�ารวจ”
พานิดาบอกขณะมองนายต�ารวจสามนายเดินมาที่รถ ขณะที่
บุษบาบัณได้ยินการสนทนาทุกค�า ต�ารวจค้นรถไม่นานก็เห็นกระเป๋าสีด�าซุก
อยู่ใต้เบาะคนขับจึงดึงออกมาวางข้างรถ
28
