Page 34 - อ่านฟรี NEZ 1
P. 34
“ฤดูใบไม้ร่วงแห่งการเก็บเกี่ยว...ท้องฟ้าสดใสและเนื้อนมไข่...”
ทาคาเมะเหลือบมองใบหน้าเคลิบเคลิ้มแสนสุขนั่นแวบเดียวแล้วตัดบท “ศัลยกรรม”
“ผอมขนาดนั้นแต่นมมหึมา ดูอย่างไรก็ผิดธรรมชาติ ของจริงใหญ่ปานนั้นไม่ยาน
ก็แปลกแล้ว แต่เนินอกนั่นยกสูงเกินไป ทั้งที่ดูจากขนาดคอเสื้อแล้วไม่น่าใส่ชั้นในเก็บทรง
ได้”
“ป๊อก”
สึบาคุระเอ่ยพร้อมท�าหน้าเศร้า
“อะไร?”
“เสียงฉันอกหัก เสียงอันแสนเศร้าเพราะฝันสลาย...ทักษะการสังเกตของนาย
น่ารังเกียจชะมัด”
“มันเป็นงาน”
“วิเคราะห์สาวเสิร์ฟไปแล้วได้อะไร”
สึบาคุระเงยหน้า ผมสีน�้าตาลพลิ้วไหว แขกสุภาพสตรีที่มาจากด้านหลังช�าเลือง
มองหมอนั่นด้วยความสนใจ
เหตุผลนั้นง่ายนิดเดียว เพราะสึบาคุระเป็นหนุ่มรูปงามไงล่ะ
ทาคาเมะมักจับตามองเป้าหมายอย่างเข้มงวดเสมอ แต่เขากลับมองหน้าตาที่
ซ่อนเร้นของสึบาคุระไม่ออก เจ้าหัวกระเซิงขี้มูกย้อยมีไรหนวดครึ้มคนนั้น คนที่เคยใส่แว่น
แดงเปรอะคราบไขมันกับกางเกงในตัวเดียวจ้วงบะหมี่จากหม้อเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้...บอก
ตามตรงว่าตกใจ
พออาบน�้าโกนหนวด ใส่คอนแทคเลนส์ จัดหน้าม้าให้เป็นทรงแล้วสวมสูท สึบาคุระ
ก็กลายเป็นหนุ่มรูปงามที่ไม่มีใครปฏิเสธได้ ดวงตาที่เคยง่วงงุน บัดนี้กลมโตรับกับขนตา
ยาว ราวกับมีอายไลเนอร์ธรรมชาติ หางตาตกนิดๆ ดูเป็นหนุ่มหน้าหวานแบบไม่ปรุงแต่ง
หรือที่บางคนเรียกว่า “น่ารัก” มากกว่าจะหล่อเหลาเพอร์เฟกต์ ตรงข้ามโดยสิ้นเชิงกับ
ทาคาเมะผู้มีตาเฉียงดุร้าย
“ฮัดเช้ย”
สึบาคุระจามอีกรอบ ควักผ้าเช็ดหน้าผ้าไหมที่มีไว้ประดับกระเป๋าสูทขึ้นมา พอ
สั่งขี้มูกเสร็จก็ยัดคืนที่เดิม แน่นอน ถึงข้างนอกจะสุกใส แต่ข้างในยังเป็นโพรง ทาคาเมะ
32
