Page 37 - อ่านฟรี การขอแต่งงานของท่านเคานท์กำมะลอ 7
P. 37
Mimori SEIKE
ปลุกทุกคนยามเช้าเป็นศัตรูตัวฉกาจ ฉันใดฉันนั้น มิเชลคงนึกต่อต้านราอูลอยู่
เหมือนกัน แค่ดูก็รู้แล้ว รุ่นน้องคนนี้ทั้งอวดดี ไม่ยอมใคร ท�าไมเขาต้องมาดูแล
เจ้าเด็กนี่ด้วยก็ไม่รู้ ราอูลนึกขุ่นเคืองอยู่บ่อยๆ
ทว่าระยะหลังมานี้ราอูลได้รู้อะไรเกี่ยวกับมิเชลมากขึ้น อย่างเช่น มิเชล
ฝึกจดบันทึกจนดึกดื่นเป็นประจ�า บ่อยครั้งที่มิเชลไม่ไปพักกลางวันเพื่อท�างานของ
ตัวเองให้เสร็จ
แน่นอน นั่นแสดงให้เห็นว่าความสามารถของมิเชลนั้นยังไม่ถึงขั้น แต่
ในทางกลับกันก็ท�าให้ได้รับรู้ว่า รุ่นน้องผู้นี้ไม่ใช่คนอ่อนหัดที่เก่งแต่ปาก แต่เป็นคน
มีความพยายามด้วย แม้เขาเกลียดมิเชล แต่เขาก็ชอบคนขยัน
ราอูลด่าจิกกัดมิเชลสารพัด นอกจากมิเชลจะไม่หมดก�าลังใจแล้ว ยังฮึดสู้
เดินหน้าต่อไปได้เรื่อยๆ ไม่ว่าเขาจะมอบหมายงานอะไรให้ มิเชลไม่เคยเกี่ยง แถม
ช่วงนี้ยังท�างานพลาดน้อยลงอย่างเห็นได้ชัด
(จะกัดไม่ปล่อยเลยคอยดู....!)
มิเชลคงนึกเช่นนี้ในใจทุกครั้งที่ส่งสายตาหาเรื่องมาหาตน
ที่ราอูลรู้สึกผิดปกติคือ สายตาซึ่งเปี่ยมล้นไปด้วยพลังเช่นนั้นไม่ค่อยมีให้
เห็นแล้ว
ท่าทีของมิเชลเริ่มแปลกไปตั้งแต่คืนงานเลี้ยงต้อนรับ เขาบอกว่าจะกลับ
ไปเอารองเท้า แต่กว่าจะมาถึงหอพักอีกทีก็เป็นเวลากลางดึกโน่น
“นึกว่ากลัวโดนฝึกหนักเลยหนีไปแล้วเสียอีก”
วันรุ่งขึ้น ราอูลเอ่ยกับมิเชลหลังเห็นอีกฝ่ายเดินโซเซเข้ามาในห้องเสมียน
“ไม่หนีหรอกครับ จากนี้ไปขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยเหมือนเดิมนะครับ”
มิเชลกล่าวสุภาพนอบน้อม สีหน้าดูกล�้ากลืนแปลกๆ ก่อนเดินเหม่อลอย
ไปยังโต๊ะท�างานของตัวเอง
(กินอะไรผิดส�าแดงหรือเปล่า?)
ช่วงแรกราอูลไม่ได้ใส่ใจอะไร แต่แล้วข่าวลือบางอย่างก็ลอยเข้ามาในหู
‘ดูเหมือนมิเชลก�าลังตกหลุมรักดัชเชสเอลมิอาน่าข้างเดียว เป็นความรัก
ต้องห้ามที่ไม่มีทางสมหวัง’
35
