Page 23 - อ่านฟรี หลงสวาทบอดี้การ์ดสาว

ดาหลา
ดาหลา

ตอรองกับเจาพอไอทีที่ใครๆ ก็กลัวหัวหด เธอเองก็กลัว แตเพื่อความอยู
รอดของตัวเองจึงตองทํา
“วามา…” เจมสหรี่ตามองคนที่กลาตอรองทั้งๆ ที่ผูคนนับไมถวน

ไมกลาตอรองกับเขา
เดลลี่ไดโอกาสก็ยิ้มกวาง ขยับเขาไปใกลรางสูงอยางลืมตัว

“ผมของานทําไดไหมครับ ผมทําไดทุกอยาง ถูบาน กวาดบาน
ชงกาแฟ สงเอกสาร ยกเวนอยางเดียวคือทําอาหาร” เดลลี่โปรโมตตัวเอง
อยางกระตือรือรน เจมสสบนัยนตาสีเขียวอยางพิจารณา เดลลี่ลุนระทึก

กับคําตอบที่จะได
“นายชื่ออะไร”
“เออ…ชื่อฮารต ที่แปลวาหัวใจครับ” เธอคิดชื่อใหมไดในเวลาเพียง

เสี้ยววินาที
“แดนนี่…” เจมสเรียกคนสนิทขณะสายตายังคงสบกับเธอ
แดนนี่ขยับตัว ใจเริ่มหวั่นๆ วาเจานายจะสั่งใหทํารายเด็กหนุม “นายได

ผูชวยคนใหมแลว เทรนใหดวยก็แลวกัน”
“เออ…ครับ” แดนนี่รับปากอยางงงนิดๆ เพราะปกติเจานายหนุม

ไมรับใครเขาทํางานงายๆ แบบนี้ แตก็เก็บความสงสัยเอาไว เดลลี่แทบจะ
กระโดดตัวลอยดวยความยินดีแตเก็บอาการ
“ขอบคุณครับ ขอบคุณจริงๆ” เดลลี่กลาวขอบคุณซํ้าๆ เจมสยิ้ม

รับแลวกาวยาวๆ ไปที่รถซึ่งติดเครื่องรออยู หญิงสาวรีบตามไป
“เดี๋ยวครับคุณเจมส…” เสียงเรียกทําใหรางสูงหยุดกึก เดลลี่เบรก
ตัวเองไมทันชนเขากับแผนหลังหนาจนมึนไปชั่วขณะ เจมสรับรูความนุม

หยุนของอะไรบางอยางปะทะกับแผนหลังจึงหันกลับไปมอง เดลลี่มัวแต
มึนๆ เลยไมทันเห็นสายตาจับผิดของอีกฝาย เมื่อตั้งสติไดก็ถามออกไป
“จะใหผมเริ่มงานเมื่อไหรครับ”

“นายพรอมเมื่อไหรก็เมื่อนั้น” เจมสบอกเสียงเรียบ

21