Page 17 - อ่านฟรี DOUBLE BIND 4
P. 17

SAKI AIDA


                สาเหตุที่เขาเพิ่งเกิดค�าถามนี้ในใจ น่าจะเป็นเพราะมุมมองที่มีต่อชายคนนี้ได้
          เปลี่ยนไปแล้ว
                ที่ผ่านมาเขาเคยคิดว่าตนเป็นผู้เสียหายมาตลอด แต่แท้จริงแล้วเขาก็สร้างความ

          เจ็บปวดให้ผู้อื่นเช่นกัน ชินโดต้องทุกข์ทรมานเพราะติดอยู่ตรงกลาง ระหว่างสถานะของ
          พี่ชายและความรู้สึกของคนรัก จนน�าไปสู่ค�าบอกเลิกเมื่อสิบสี่ปก่อน หลังจากกลัดกลุ้ม
          อยู่พักใหญ่ ในที่สุดชินโดก็เลือกให้ความส�าคัญกับพ่อแท้ๆ ก่อนความรัก เขาเข้าใจความ
          รู้สึกของบิดา และคิดไปถึงอนาคตของเซนะ จึงเลือกเส้นทางที่เจ็บปวดที่สุดส�าหรับตัวเอง

                ชินโดพูดน้อยเกินไป ส่วนวิธีการก็ค่อนข้างจะมัดมือชก แต่ถ้าวันนั้นชินโดพูด
          อย่างอ่อนโยนว่าเลิกกันเพื่อตัวเขา เซนะคงพยักหน้าไม่ลงแน่นอน เขาถอยออกมาได้ก็
          เพราะถูกบอกเลิกอย่างเย็นชา แม้จะต้องทนทุกข์อย่างยาวนาน แต่เขาก็ผิดเองที่ไม่ยอม
          พุ่งชนตรงๆ ในเมื่อรับไม่ได้ก็ควรจะเผชิญหน้ากับความรู้สึกนั้น คนที่หนีออกมาอย่างเขา

          จึงไม่มีสิทธิ์ไปต�าหนิชินโดด้วยซ�้า
                ชินโดกล่าวขอโทษในความไม่เอาไหนของตนที่ท�าได้แค่บอกเลิกกันด้วยวิธีอัน
          ขมขื่น แต่มาคิดดูดีๆ มันก็ช่วยไม่ได้ เพราะตอนนั้นชินโดยังเป็นแค่เด็กหนุ่มวัยยี่สิบป
                ถึงอย่างนั้นก็ไม่นับว่าเด็กแล้ว เพราะเขาโตเป็นผู้ใหญ่พอที่จะตอบรับค�าขอร้อง

          ของโยชิโนบุ หลังได้รับรู้ถึงความรักอันลึกซึ้งที่โยชิโนบุมีต่อเซนะแม้จะไม่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็น
          บิดาก็ตาม ผิดกับเซนะที่ทนอยู่กับความเจ็บปวดของตนอย่างเดียวมาตลอด เขาจมอยู่
          ในความเจ็บแค้นที่ถูกปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใย จึงไม่เคยรู้สึกถึงความผูกพันทางสายเลือด
          เลยแม้แต่น้อย กลับกัน เขาเจ็บแค้นความจริงที่ว่าพวกตนมีสายเลือดเดียวกันด้วยซ�้า

          เรียกว่าตรงข้ามกับชินโดไปเสียทุกอย่าง
                “ทาคายูกิซัง ผมขอพูดจาถือดีหน่อยเถอะครับ คุณอดทนมากเกินไปแล้ว
          บางครั้งมันก็ท�าให้คนที่อยู่รอบข้างเจ็บปวดได้นะครับ ต่อให้ต้องฝนตัวเอง คุณก็ควรระบาย
          ออกมาบ้าง การแสดงความอ่อนแอให้คนที่รักเห็นก็เป็นสิ่งที่จ�าเป็นนะครับ”

                ชินโดพยักหน้าเงียบๆ เพราะไม่รู้ว่าควรจะมีปฏิกิริยาอย่างไรกับค�าว่ากล่าว
          ตักเตือนที่มาแบบไม่ทันตั้งตัว จึงท�าหน้าจนใจแล้วยอมให้เซนะดุแต่โดยดี
                เซนะใช้ปลายนิ้วดันแว่น แล้วเสริมต่อด้วยใบหน้าเรียบเฉยว่า
                “คนเราต้องรู้จักเรียนรู้จากผู้อื่นสิครับ ผมก็ตั้งใจว่าจะซื่อตรงต่อตัวเองให้มากกว่านี้


                                         15
   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22