Page 47 - อ่านฟรี ตกหลุมรักซูเปอร์สตาร์
P. 47
TENGA KOBAYASHI
ไม่นึกเลยว่าจะได้มีโอกาสมาเห็นใบหน้ายิ้มแย้มของเขาในระยะใกล้แบบนี้ แถม
รอยยิ้มนี้ก็ส่งมาให้เราอย่างแน่นอนไม่มีทางผิดพลาด ภายในใจของคุสึอุรู้สึกกระสับ
กระส่ายขณะเอ่ยออกไปว่า
“แต่ทั้งที่คุณมานากะตั้งใจจะให้เรื่องจบลงโดยไม่มีอะไรยุ่งยากแท้ๆ ผมกลับไป
พูดจารุนแรงโดยไม่ค�านึงถึงสิ่งที่คุณพยายามจะรักษาเอาไว้แบบนั้น ต้องขอโทษด้วยนะครับ”
ชายหนุ่มก้มศีรษะลงขออภัย
ถ้าหากว่าฮาโคดะเกิดผูกใจเจ็บขึ้นมาเพราะเราละก็แย่แน่ เพียงแต่ในคราวนี้
คนที่ฮาโคดะนึกแค้นเคืองน่าจะเป็นตัวเรามากกว่า คุสึอุได้แต่หวังเป็นอย่างยิ่งให้ไม่มีใคร
มาท�าร้ายคนคนนี้อีก
แม้ว่าในบรรดาแฟนคลับจะมีคนจ�าพวกที่มีพฤติกรรมประเภทไม่น่าได้ชื่อว่าเป็น
แฟนคลับเลยปะปนอยู่ด้วยก็ตาม แต่คุสึอุอยากจะให้ก�าลังใจมานากะ ชุนว่าแฟนๆ ของ
เขาก็ใช่ว่าจะมีแต่คนจ�าพวกนั้นเสมอไป ดังนั้นเขาจึงเอ่ยขึ้น
“...เอ่อ ผมคิดว่าพอเราออกมาผจญกับโลกภายนอก มันก็ต้องเจอทั้งคนดีและ
คนไม่ดีเข้ามาหา แต่ถึงอย่างนั้นก็มีแฟนคลับดีๆ ที่ชอบคุณจากใจจริงแล้วก็คอยสนับสนุน
คุณเป็นจ�านวนมากกว่าอย่างทาบไม่ติด เพราะฉะนั้นจากนี้ไปก็สู้ๆ นะครับ อย่ายอมแพ้
พวกแฟนคลับไร้หัวใจที่เป็นแค่ส่วนน้อยพวกนั้นเลย”
เพราะผมเองก็ถือเป็นแฟนคลับดีๆ ของคุณนะ ถึงแม้ว่าจะเพิ่งเป็นแฟนคลับ
หมาดๆ ได้แค่สองวันก็ตามทีเถอะ คุสึอุแอบเติมประโยคนี้ต่อภายในใจพลางส่งยิ้มเปยม
ก�าลังใจไปให้
ชุนเอ่ยเบาๆ ว่า “...ขอบคุณครับ” แล้วจู่ๆ ก็ท�าหน้าตาเลื่อนลอย มีสภาพเหมือน
หุ่นแอนดรอยด์ที่ไฟฟาลัดวงจรอยู่ภายใน เขายกขาทั้งสองข้างขึ้นมากอดเข่าเอาไว้ทั้งที่
ยังนั่งอยู่บนโซฟาก่อนจะซบหน้าลงไป
“...เอะ เอ่อ...คุณมานากะ...?”
คุสึอุชักลนลานร้อนใจว่าตนพูดอะไรกระทบจิตใจไปหรือเปล่า
ชุนเอ่ยขึ้นด้วยน�้าเสียงหม่นหมองว่า
“...ถึงจะโดนบอกแบบนั้น แต่... ขอโทษนะครับ คือตอนนี้รู้สึกว่า ‘ให้สู้มากกว่านี้
ไม่ไหวแล้ว!’ ที่จริงผมมักมีคลื่นความรู้สึกแบบนี้เกิดขึ้นบ่อยๆ...”
45
