Page 17 - อ่านฟรี ตกหลุมรักซูเปอร์สตาร์
P. 17
TENGA KOBAYASHI
สินะ’ ‘อายุยี่สิบสามเหรอเนี่ย ยังอายุน้อยอยู่เลย’ หรือไม่ก็ ‘โอะ สมแล้วที่เป็นดารา
รูปถ่ายติดพาสปอร์ตดูดีจัง’ เพียงเท่านั้น
แต่อีกฝายกลับเอ่ยขึ้นมาว่า “อะ ขอโทษครับ ถ้าแบบนี้ก็เช็กหน้าไม่ได้สินะครับ”
พร้อมกับถอดหมวกแกปและแมสก์ออก และทันทีที่คุสึอุสบตา เขาก็ได้แต่เปล่งเสียงร้อง
อยู่ในใจว่า ‘อะ โห โอ้โห...!’
สุดยอด
ตัวจริงนี่สวยถึงขนาดนี้เลยสินะ
ทั้งที่ก็เป็นใบหน้าที่เหมือนกับในโปสเตอร์ที่ได้เห็นเมื่อกี้นี้ ทว่าตัวจริงกลับดูมี
ชีวิตชีวาและงดงามกว่านัก
ใบหน้านั้นงามสมส่วนชวนตกตะลึง และสิ่งที่ดึงดูดสายตามากที่สุดก็คือดวงตา
ที่ราวกับอัญมณี
เป็นความงามดุจดั่งตุกตาที่ช่างปันซึ่งมีรสนิยมความงามเป็นเลิศทุ่มเทแรงกาย
แรงใจสร้างขึ้นมา จนเขาแทบไม่อยากเชื่อเลยว่าคนตรงหน้าเป็นสิ่งมีชีวิตที่ต้องหายใจ
ต้องกินเหมือนกับตัวเอง
ถึงขั้นที่ถ้าหากอีกฝายมาบอกว่า ‘ผมเป็นดารา เพราะฉะนั้นจะทานแต่สลัด
กลีบดอกไม้และน�้าค้างยามเช้าบนใบมินต์เท่านั้นนะครับ’ คุสึอุก็คงเผลอเชื่อและคิดไปว่า
‘อย่างนี้นี่เอง ก็เหมาะดีอยู่หรอก’
ทั้งที่ในใจก็ร้องเตือนว่า...เฮ้ย นี่เราเป็นอะไรไปวะ มาจ้องเขาแบบนี้คงไม่เหมาะแน่
แต่เขาก็ยังไม่สามารถบังคับตนเองให้ละสายตาไปได้ ยังคงจ้องเปงด้วยใบหน้าจริงจังต่อไป
อาจเป็นเพราะเขาจ้องมากเกินไป อีกฝายจึงเริ่มมีท่าทีล�าบากใจ ใบหน้านั้นมี
ริ้วสีแดงพาดผ่านจางๆ พลางเอ่ยว่า “...เอ่อคือ...?” คล้ายกับจะสอบถาม ท�าให้คุสึอุ
คืนสติอีกครั้งและรีบคืนพาสปอร์ตกลับไป
“อะ...เอ่อ ไม่มีปัญหาอะไรครับ สัมภาระมีแค่ใบนี้ใบเดียวใช่ไหมครับ ถ้าอย่างนั้น
มุ่งหน้าไปที่เคาน์เตอร์เช็กอินได้เลยครับ”
เขาดึงสติกลับมาท�างานได้อย่างฉิวเฉียดและตอบกลับ ก่อนจะมองตามอีกฝาย
ที่ก�าลังกรอกเอกสารเช็กอินและเขียนชื่อพร้อมกับเลขที่ห้องพักลงบนปายห้อยกระเปาสูทเคส
ไม่ว่ารอบข้างจะมีคนอื่นรายล้อมอยู่มากมายสักเพียงใด มันก็น่าประหลาดที่
15
