Page 22 - อ่านฟรี สวาทรักบำบัดแค้น

สวาทรักบําบัดแคน

ของเขาจนพังพินาศ เขาจะใช ‘ความรัก’ ที่เธอมีตอเขาเปนเครื่องมือทําให
หญิงสาวเจ็บปวดเหมือนตายทั้งเปน!!!

ดิษกรยสั่งกาแฟมาจิบอยางใจเย็น กลาเอาหัวเปนประกันวา
ลัลนลลินตองลงมาพบเขาอยางแนนอน และก็เปนเชนที่คิดไวไมมีผิด เมื่อ

รางบางระหงเดินมาหยุดยืนอยูตรงหนาและเอยเรียกเขาดวยนํ้าเสียง
ตื่นเตน

“พี่ดิษ!”
ดิษกรยลอบกระตุกยิ้มหยันโดยที่ลัลนลลินไมมีโอกาสไดเห็น เขา

กําลังยิ้มเยาะเหยื่อที่ไมรูชะตากรรมของตน และยิ่งไดเห็นแววแหงรักที่
ไหวระริกอยูทั่วดวงตากลมโต ชายหนุมก็ยิ่งเยาะหยันหญิงสาวมากเทานั้น
และเพื่อไมเปนการแหวกหญาใหงูตื่น ไมทําใหเหยื่อไหวตัว

ดิษกรยจึงซอนแววตาของความอาฆาตแคนไวภายใน จากนั้นก็ลุกขึ้นยืน
เต็มความสูงพรอมกับคลี่ยิ้มใหกับคนที่ยืนอยูตรงหนา

“ครับ พี่ดิษเอง...พี่ดิษดีใจที่นองลลินยังจําพี่ดิษได พี่นึกวา
นองลลินลืมพี่ซะแลว”

ในตอนทายดิษกรยแสรงตีหนาสลดขณะเอยตัดพอเบาๆ และ
นั่นทําใหลัลนลลินตองรีบเอยปลอบ โดยหารูไมวาตนเองกําลังกาวขาขาง

หนึ่งเขาสูเกมการแกแคนของดิษกรยแลว
“โธ...พี่ดิษ...อยาพูดแบบนั้นสิคะ” ลัลนลลินตีหนาเหยเก

ไมสบายใจกับคําพูดของอีกฝาย “ลลินไมเคยลืมพี่ดิษเลยนะคะ ลลิน
คิดถึงพี่ดิษทุกวัน มีแตพี่ดิษที่ไมเคยติดตอหาลลินเลย”

“พี่ดิษขอโทษครับ” ดิษกรยเอยขอโทษเสียงออน กอนจะยก
เหตุผลมาหักลางคําตอวาของหญิงสาว “นองลลินก็รูวาพี่เปนวิศวกร
ทํางานใหกับบริษัทขุดเจาะนํ้ามัน พี่ตองไปทํางานอยูกลางทะเลแทบจะ

ตลอดเวลา งานของพี่คอนขางรัดตัว อีกทั้งการสื่อสารไมไดสะดวกมาก

20