Page 15 - อ่านฟรี กรงรักมาเฟียอสูร

ดาหลา 13

คนปลายสายนิ่งงันเมื่อไดยิน หากเวลานี้ดิมิทรีไดเห็นหนาคนอยูไกล
ก็จะเห็นวายิ่งเขาพูด คนปลายสายก็ยิ่งเครียด เพราะฟงแลวเหมือนคําสั่งเสีย

เหลือเกิน

“ฉันรอนายอยูที่บาน” สุดทายคนปลายสายก็ใชคําวาบานผูกมัดหลาน
ชาย เพราะอาหนุมมั่นใจวาภาพความทรงจําและความอบอุนของคนในบานจะ

ดึงหลานชายกลับมา
“ผมรักอาครับ ขอโทษที่ดื้อมาตลอด” ดิมิทรีบอกพลางตัดสายทิ้ง กอน

จะพาดศีรษะกับพนักพิง ดวงตาคมรีปดลงชาๆ ราวกับตองการหยุดความรูสึก
ผิดของตัวเองไว บอกตัวเองวาครั้งนี้จะเปนครั้งสุดทายที่เขาจะทําตัวเหลวไหล

แบบนี้

ภายในหองโถงของตระกูลดัง ปรีญายืนกุมมืออยูตรงหนาตติยา

และคุณหญิงศศิภาเพื่อใหทั้งสองตัดสินชีวิตเธอดั่งเชนทุกครั้งที่เธอออกไป
ทํางาน

“พรุงนี้ฉันมีเดินแบบ แกตองไปรับใชฉัน เขาใจไหม” ตติยาตะคอก
อยางคนแสดงอํานาจเหนือกวา เมื่อปรีญาเงยหนาขึ้นมองก็จิ้มนิ้วที่หนาผาก

นูน “ทําไม หรือแกมีปญหา”
“พรุงนี้พี่รับงานไกดไวแลวนะยา”

“รับก็ยกเลิกสิ ที่คุณแมยอมใหแกไปทํางานพิเศษเพราะไมอยากจาย
เงินเดือนคนรับใชเพิ่ม พรุงนี้แกตองไปถือของใหฉัน”

“แต…” เธอพูดไดเทานั้นก็ถูกหยิกที่ตนแขนจนตองนิ่วหนา “โอย…

ยา พี่เจ็บ” เธอมองตติยาดวยแววตาวิงวอน แตคนทําไรนํ้าใจเบปากอยางสะใจ
“ถาไมอยากเจ็บตัว แกตองไปรับใชลูกยา แตถาแกไมทํา ฉันจะฟอง

พอแกวาแกไมรักนอง” คุณหญิงนั่งกอดอกมองลูกเลี้ยงอยางสาแกใจ
“คะ…คุณนา” ปรีญาจําตองรับปากเพราะไมอยากใหบิดาไมสบายใจ