Page 27 - อ่านฟรี กลเม็ดเผด็จศึกนายท่าน
P. 27
เชียนสวิน 25
เชียนสวิน
อวี๋เฉียนเฉี่ยน อายุสิบห้า งานอดิเรกคือกินดื่มเที่ยวเล่น สิ่งถนัดคือหยอกเย้า
ผู้ชาย มีความปรารถนาต่อเสรีภาพอย่างแรงกล้า ก็ประมาณนี้ เชิญท่าน” ท่าที
โผงผางโฉ่งฉ่างของเธอไม่เหมือนกับคุณหนูลูกผู้ดีเลยสักนิด
จะโทษเธอได้เหรอ? สาขาวิชาเกษตรศาสตร์ผู้ชายเยอะผู้หญิงน้อย คน
ที่คบค้าสมาคมด้วยหลังเรียนจบก็มีแต่ผู้ชายเป็นส่วนใหญ่ ตอนฝกงานก็ต้อง
ขึ้นเขาลงห้วย ร่วมท�างานกับพวกพี่ๆ ลุงๆ เธอไม่ได้หัดสูบบุหรี่ เคี้ยวหมาก ดื่ม
เครื่องดื่มชูก�าลัง แต่อย่างน้อยก็ต้องแสดงความเป็น ‘พวกพ้อง’ ให้พวกเขาเห็น
ถึงจะสามารถสนิทกับอีกฝายได้
สกุลเหมยสั่งสอนบุตรสาวจนเป็นแบบนี้? แต่ว่า...อวี๋เฉียนเฉี่ยน นาง
ไม่ยอมรับว่าตัวเองคือเหมยอวี่ซาน? เพราะเหตุใดกัน คิดจะหลีกหนีจากอดีต
อย่างนั้นหรือ
ยังไม่พูดอีก? ผู้ชายคนนี้ค�าพูดมีค่าดั่งทองค�าหรือว่าเป็นใบ้กันแน่?
“ช่างเถิด ข้าไม่สนใจว่าท่านเป็นใครมาจากที่ไหน ข้าแค่อยากรู้ว่าท�าไมข้าถึงมา
อยู่ที่นี่ได้”
“องค์ชายสี่เป็นคนส่งเจ้ามา”
เฉียนเฉี่ยนกลอกตา เธอไม่ได้ถามเรื่องนี้สักหน่อย เธออยากรู้ว่าท�าไม
ถึงเป็นที่นี่ ท�าไมถึงเป็นเขา? มีเหตุผลอะไรเขาถึงได้รับเลือกจากเยียนลี่จวินจอม
โรคจิตคนนั้น? แล้วท�าไมองค์ชายสี่ผู้ยิ่งใหญ่ถึงต้องรังแกหญิงสาวตัวเล็กๆ อย่าง
เธอด้วย?
แต่ว่า...ช่างมันเถอะ มีเรื่องส�าคัญกว่าที่เธอต้องรู้ให้ได้
“ที่นี่คือที่ไหน” เหลียวโจวใช่ไหม?
“ที่ที่เจ้าต้องอยู่ไปตลอดชีวิต” เขาตอบกลับ
คุณพระคุณเจ้าช่วย พวกเขาต้องมีปญหาด้านการสื่อสารแน่ๆ ค�าตอบ
ที่เขาให้มาไม่ใช่สิ่งที่เธอต้องการรู้เลยแม้แต่น้อย
ที่เธออยากถามคือที่ตั้ง ชื่อสถานที่ ถ้าเป็นไปได้บอกเธอด้วยก็ดีว่าละติจูด
ลองจิจูดที่เท่าไร เธอปะทะสายตากับเขาอย่างหนักแน่น ตอบกลับไปว่า “ขอโทษ
ด้วย ข้าเป็นปจเจกบุคคลที่มีเสรีภาพในตัวเอง การจะอยู่ที่ใดนั้นข้าจะตัดสิน
