Page 32 - อ่านฟรี รักแรกที่ไม่รู้จัก
P. 32
่
รักแรกทีไม่รู้จัก
แม้จะมีโต๊ะที่ถูกจัดเตรียมเพื่อเขาอยู่ในแผนก แต่หากนั่งโต๊ะตัวนั้นก็แทบจะ
มองเห็นมาเอฮาระอยู่ตรงหน้าพอดิบพอดี เขาเลี่ยงตัวเองออกจากการจับจ้องของสายตา
คู่นั้นมาใช้โต๊ะในห้องเอกสารแทนตั้งแต่วันแรกโดยอ้างว่าจะมาอ่านเอกสาร แม้จะมีคน
เข้าออกบ่อยจนโดนทักอยู่หลายครั้ง แต่แบบนี้ก็ยังสบายใจกว่าเยอะ
“นี่ ทาซากะ นายไหวรึเปล่า? ไม่ถูกกับมาเอฮาระซังขนาดนั้นเลยเหรอ?”
“ไม่เชิงว่าไม่ถูกกันหรอกครับ”
นิชิยามะที่เดินตามเข้ามาในห้องเอกสารถามเช่นนั้นใกล้โต๊ะเขา หากนับจาก
ปีการศึกษา นิชิยามะเป็นรุ่นพี่ที่แก่กว่าหนึ่งปีและเป็นคนประเภทเข้าหาง่าย มักถามไถ่
โทรุแบบนี้อยู่เสมอ คนที่บอกเรื่องลูกค้าของมาเอฮาระที่ว่าก็คือนิชิยามะคนนี้เอง
“แต่ก็ไม่ได้ชอบใช่ไหมล่ะ เอาเถอะ ฉันเองก็พอเข้าใจ...ตอนนี้ฉันยังกลัวอยู่นิดๆ
เลย แต่หลายครั้งเขาก็ใจดีนะ ฉลาดด้วย ถ้าอยู่ใกล้ๆ น่าจะได้เรียนรู้หลายอย่างเลย”
เรื่องที่เขาได้เรียนรู้จากสี่วันมานี้คือพนักงานแผนกขายทั้งหลายไม่ว่าจะเป็นมิฮาชิ
หรือนิชิยามะก็ต่างให้ความเคารพชื่นชมมาเอฮาระกันทั้งนั้น ถึงจะท�าเป็นเห็นใจเขา บอกว่า
กลัวมาเอฮาระเหมือนกันก็เถอะ ลงท้ายก็ช่วยพูดให้มาเอฮาระอยู่ดี คงเพราะต่อให้ฝ่ายนั้น
พูดจาห้วนแค่ไหนแต่ก็ท�าผลงานออกมาได้ดีกระมัง
ในอีกความหมายคงเป็นคนที่เกลียดการใช้เวลาเปล่าประโยชน์ แม้เป็นเพียงช่วง
เวลาสี่วันสั้นๆ ก็ตาม มาเอฮาระก็นับเป็นคนที่ท�างานได้อย่างโดดเด่นในสายตาโทรุ
เหมือนกัน
แต่ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะท�าให้เขาหายกลัวอีกฝ่ายได้ ถึงอย่างไรเขาก็ไม่กล้าบอก
ออกไปตรงๆ ตามที่คิด ได้แต่พยักหน้าเบาๆ ไปให้นิชิยามะส่งสายตาล�าบากใจกลับมา
“ลองพุ่งเข้าชนเลยไม่ต้องคิดมาก มาเอฮาระซังเกลียดการท�าอะไรอ้อมค้อม
แบบนั้นฉันว่าสบายกว่า”
“นั่นสินะครับ จะลองพยายามดูครับ”
โทรุปั้นยิ้ม ไม่รู้จะพูดตอบด้วยค�าไหนอีก พอมองนิชิยามะที่ท�าสีหน้าโล่งใจพลาง
หยิบสิ่งที่ต้องการเดินออกจากห้องไป เขาก็รู้สึกซับซ้อนบอกไม่ถูก
มาเอฮาระเป็นคนพูดน้อยเข้าถึงยากกับทุกคนในแผนกขายไม่เว้นแม้แต่นิชิยามะ
ถึงอย่างนั้นก็ยังสามารถคุยกับทุกคนได้ปกติ บางครั้งยังให้ค�าแนะน�าอีก นานๆ ทีก็มีพูด
30
