Page 25 - อ่านฟรี ชนวนรักเพลิงพิศวาส
P. 25
ดาหลา 23
สรรพนามที่เธอเรียกสะดุดหูทรงเผ่าจนใบหน้าคมเครียดขึ้น
“เธอเรียกเจ้าพ่อว่าอะไรนะ” เสียงทุ้มห้าวราวกับก�าลังจับผิด ท�าเอา
กินรีหัวใจเต้นแรง เพราะเป็นเสียงเดียวกันกับคนที่เธอคุยด้วยเมื่อวาน
“ฉันเรียกท่านผิดตรงไหนคะ” กินรีย้อนขณะสบตาคม
“จะเรียกอะไรก็ไม่ผิดหรอก...แต่เธอคงลืมว่าเคยเรียกฉันว่าเจ้าพ่อ
เหมือนนายเผ่า” เจ้าอโณทัยมองหญิงสาวอย่างเอ็นดู
“อุ๊ย…พินลืมบอกไปค่ะ กลับมาเที่ยวนี้พินอยากเปลี่ยนอะไรใหม่ๆ
เจ้าพ่อคงไม่ว่าอะไรนะคะ” เธอแถไปน�้าขุ่นๆ
ทรงเผ่าหน้าตึงมองหญิงสาวอย่างไม่ไว้ใจ
“โอ๊ย…เบื่อ ท�าไมทุกคนไม่ถามล่ะคะว่าแม่นี่หายไปไหนมาเป็นเดือนๆ”
อุมาวดีทนไม่ไหวโวยวายออกมา ท�าให้คนเป็นแม่อย่างรสรินต้องหัน
ไปท�าตาเขียวใส่
“ยัยอุ้ม…”
“อะไรล่ะแม่...ก็มันเรื่องจริงนี่ ใครๆ ก็รู้ว่าอรพินทิ้งผัวทิ้งลูก หนีตาม
ผู้ชายไป” อุมาวดีพูดออกมาอย่างไม่เกรงใจใคร ทุกคนมองด้วยสายตาต�าหนิ
แต่กินรีเป็นคนที่ทนไม่ได้เมื่อมีใครมาว่าพี่สาวไม่ดี
ร่างโปร่งระหงเดินไปหยุดตรงหน้าอุมาวดีแล้วฟาดฝ่ามือลงบนหน้า
ขาวนวลจนสะบัดไปอีกทาง ทุกคนนิ่งงัน ไม่คิดว่าคนอ่อนโยนและเต็มไปด้วย
ความเมตตาอย่างอรพินจะกล้าท�าใครได้ แต่พวกเขาไม่รู้ว่าคนที่อยู่ตรงนี้คือ
กินรี
“แกกล้าตบฉัน!” อุมาวดีลุกขึ้นยกมือกุมแก้ม แววตาแข็งกร้าวอย่าง
โกรธแค้น
“ฉันจะท�ามากกว่านี้ถ้าเธอให้ร้ายคนอื่นโดยไม่มีความจริงอยู่เลย” กินรี
เถียงขณะจ้องหน้าอุมาวดีเขม็ง
อุมาวดีเจอคนจริงก็ไม่กล้า ขยับไปหามารดา ทรงเผ่าเห็นท่าทางที่
ไม่ยอมใครของภรรยาก็ยิ่งแปลกใจ ปกติอรพินเป็นคนอ่อนโยนไม่แข็งกร้าวกับ
