Page 21 - อ่านฟรี ชนวนรักเพลิงพิศวาส
P. 21
ดาหลา 19
เสียงเจื้อยแจ้วที่แว่วเข้ามากระทบโสตประสาทการได้ยินท�าให้กินรี
งุนงงสับสนกับสิ่งที่ก�าลังเผชิญ ค�าถามมากมายในหัวท�าให้เธอเบลอจนคิดอะไร
ไม่ออก แต่สิ่งหนึ่งที่เธอสัมผัสได้คือหนูน้อยในอ้อมกอดนั้นช่างเหมือนพี่สาวเธอ
สมัยเด็กเหลือเกิน
“เอ่อ…เอ่อ แม่พินก็คิดถึงหนูเหมือนกันจ้ะ” เธอสวมรอยและรู้สึกเขินๆ
ที่แทนตัวเองว่าแม่เป็นครั้งแรก
ริมฝีปากแดงระเรื่อฉีกยิ้มกว้างอย่างยินดีกับค�าตอบของมารดาสวมรอย
“เดี๋ยวเราออกไปหานมอุ่นดีกว่านะคะ” ในที่สุดกินรีก็หาเสียงตัวเองเจอ
ใบหน้ากลมใสเงยหน้าขึ้นมายิ้มให้แล้วลุกขึ้นยืน หากมือป้อมสั้นยัง
คงกุมมือนุ่มไม่ยอมปล่อย
“นมอุ่นขา น้องชามอยู่นี่” เสียงใสเรียกพี่เลี้ยง ร่างเจ้าเนื้อของนมอุ่น
หันกลับมา เมื่อเห็นคนที่คุณหนูของนางอยู่ด้วยก็นิ่งไปชั่วขณะ
“คุณพิน คุณหนู” มืออวบๆ ของนมอุ่นเอื้อมไปกุมมือกินรี แววตาฝ้าฟาง
อ่อนโยนจนกินรีไม่อยากดึงกลับ “ไปไหนมาคะ ทุกคนเป็นห่วงคุณพินมากรู้ไหม”
“ขอบคุณค่ะ” กินรีกล่าวขอบคุณราวกับละเมอ สมองยามนี้สับสน
นมอุ่นเห็นก็เข้าใจว่าหญิงสาวเดินทางมาเหนื่อยๆ คงจะเพลียจึงชวนเข้าไปใน
บ้าน
“เข้าบ้านดีกว่าค่ะ ข้างนอกอากาศหนาวเดี๋ยวจะไม่สบายเอา”
“นมอุ่นขา วันนี้ให้แม่พินอาบน�้าให้ชามนะคะ”
เด็กหญิงตัวน้อยเงยหน้าขึ้นไปถามพี่เลี้ยงวัยชรา กินรีมองแววตา
เต็มไปด้วยความหวังอย่างสับสน เด็กคนนี้ท�าไมเรียกพี่สาวเธอว่าแม่พินกันนะ…
“คุณแม่มาเหนื่อยๆ ให้คุณแม่พักก่อนนะคะ เดี๋ยวนมจะอาบให้เอง”
“ไม่เป็นไรค่ะนมอุ่น เดี๋ยวเอ่อ…หนูอาบให้เอง” กินรีอาสาเพื่อหาโอกาส
สอบถามจากเด็กหญิงตัวน้อย
นมอุ่นมองหน้าเนียนสวยและรู้สึกแปลกๆ กับท่าทีของหญิงสาว แต่
ไม่ได้ซักถามอะไรต่อเพราะกลัวจะไม่สมควร
