Page 14 - อ่านฟรี ชนวนรักเพลิงพิศวาส
P. 14
12 ชนวนรักเพลิงพิศวาส
เห็นความจริงใจที่แสดงออกมาก็ยิ้มรับ
“ได้ค่ะ แล้วค่าโดยสารเท่าไรคะ”
“ยี่สิบบาทครับ”
“โอเคค่ะ รบกวนเอากระเป๋าขึ้นรถได้เลย” กินรีส่งกระเป๋าให้แล้วเดิน
ตามไปขึ้นรถ พอเห็นชายชราเอากระเป๋าขึ้นรถสองแถวเก่าๆ เธอก็ตาโตเพราะ
เข้าใจผิด “ลุงแน่ใจนะคะว่ามันวิ่งได้”
“คุณไม่รู้อะไรซะแล้ว ไอ้แก่ของผมเห็นแบบนี้วิ่งฉิวเชียวนะครับ
รถคันนั้นยังสู้ไม่ได้เลย” ประโยคท้ายชายชราพูดกับกินรีเสียงเบาพอได้ยินกัน
สองคน กินรีสองจิตสองใจ แต่ความซื่อของชายชราท�าให้เธอพยักหน้า
“เอ้า…ฉิวก็ฉิว” กินรีเปิดประตูไปนั่งด้านหน้า ชายชราวิ่งอ้อมไปนั่ง
ฝั่งคนขับแล้วขับออกไป ระหว่างทางก็ชวนหญิงสาวคุยเรื่องจังหวัดเชียงใหม่
อย่างภูมิใจ
“เชียงใหม่หน้าหนาวแบบนี้สวยมากครับ ถ้าคุณต้องการรถน�าเที่ยว
ติดต่อผมได้เลยนะครับ”
“ฉันมาหาพี่สาวน่ะค่ะลุง” หญิงสาวตอบพลางมองถนนเบื้องหน้า
“คุ้มภูค�าไกลจากที่นี่ไหมคะ”
เมื่อชายชราได้ยินสถานที่ก็อึ้งไปจนกินรีต้องหันไปมองอย่างสงสัย
“ท�าไมลุงท�าหน้าอย่างนั้นล่ะคะ คุ้มนี้เป็นสถานที่ต้องห้ามหรือไง”
“เอ่อ…คุณจะไปที่นั่นเหรอครับ”
กินรีพยักหน้าอย่างไม่เข้าใจนักเมื่อเห็นปฏิกิริยาหวั่นๆ ของอีกฝ่าย
“ใช่ค่ะ พี่สาวฉันท�างานอยู่ที่นั่นหลายปีแล้ว ฉันก็เลยมาเยี่ยม แต่เห็น
ท่าทางลุงแบบนี้ชักสงสัยแล้วสิ”
“คุ้มภูค�าไม่ค่อยมีคนไปหรอกครับ คนรับใช้จะออกมาซื้อของอาทิตย์
ละครั้ง...คนนอกไม่มีใครได้เข้าไปเพราะเจ้าของเป็นเจ้าเป็นนาย เลยไม่มีใคร
กล้า แต่คนงานในไร่ชากับไร่กาแฟของนายเผ่าบอกว่านายเผ่าดุ แต่ใจดีเหมือน
ท่านพ่อครับ”
